خب بالاخره سریال رو دیدیم و اینم از نقد من ...
پانیشر جزو آن دسته از کارکترهایی است که برخلاف محبوبیتشان در بین عامه مردم تا بحال اقتباس خوبی به روی خود ندیده اند. بجز یکی دو فیلم ضعیف و یک فیلم متوسط بقیه حضورهای پانیشر به انیمیشن های قدیم و جدید مارول خلاصه میشود که خب اکثرشان در بهترین حالت اقتباسی در حده ضعیف ترین کمیک های این شخصیت میباشند . سریال مارول و نت فلیکس اما با وجود مشکل دار بودنش در مقایسه با اقتباس های دیگر بهترین اقتباس موجود از این شخصیت میباشد که اگرچه فاقد آن فضای خونین و تاریک کمیک های این شخصیت است اما حداقل در حده و اندازه بقیه ضعیف ظاهر نمیشود .
هشدار : نقد دارای اسپویل های جزیی میباشد .
پس از اتفاقات فصل دوم دردویل ، فرانک کسل ملقب به پانیشر که هم اکنون انتقام خانواده اش را گرفته به عنوان کارگر ساختمانی در حال کار است . تا اینکه زنجیره ای از اتفاقات و بازگشت چند شخصیت از گذشته فرانک او را دوباره به میدان نبرد بازمیگرداند .
اولین مشکل پانیشر ساختار ۱۳ اپیزودی اش است که کما بیش گریبانگیر تمامی سریال های مارول و نت فلیکس شده است . از دردویل و جسیکا جونز گرفته تا آیرون فیست و لوک کیج همگی و همگی به این مشکل دچار شده اند . گروه اول بخاطر نویسندگی قوی اشان ضربه بزرگی نخوردند اما گروه دوم بخاطر نویسندگی نه چندان خوب و مجبور بودن سازندگان برای کش دادن داستان تا ۱۳ اپیزود چنان ضربه بدی خوردند که در نتیجه باعث افت شدید کیفیتشان شد . پانیشر متاسفانه در گروه دوم قرار میگیرد و کمابیش ضربه بدی از این قضیه میخورد . سریال شروع جذابی دارد اما در ادامه به نفس نفس زدن میوفتد و در دو سه اپیزود آخر با خستگی به کار خود پایان میدهد .
پانیشر چندین اپیزود فیلر دارد که به بدترین شکل ممکن سعی در بزور ادامه دادن داستان دارند . به عنوان مثال در یکی از اپیزود های نیمه پایانی سریال فرانک کسل به ساختمانی حمله میکند تا کارن پیج را از دست یک سرباز قاتل نجات دهد . چنین داستانی به طور معمول میتواند در ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روایت شود اما پانیشر تصمیم میگیرد تا یک اپیزد کامل را به این موضوع اختصاص دهد و داستان را از دید افراد مختلف روایت کند که اگرچه تصمیم شاجاعانه ای است و میتواند شخصیت پردازی کارکترهای داستان را چندین پله افزایش دهد اما در نهایت به اپیزود حوصله سر بری تبدیل میشود که فقط در تلاش است تا به نوعی داستان سریال تا اپیزود سیزدهم پیش ببرد و سر راهش لذت دیدن یک اپیزود عالی را هم از بین ببرد .
مشکل بعدی پانیشر شخصیت های فرعی ضعیفش است . اگرچه شخصیت مایکرو از شخصیت پردازی جذابی بهره میبرد و داستان زندگی اش با داستان فرانک کسل گره خورده است اما وضعیت بقیه شخصیت ها تعریفی ندارد . دینا مدنی به چیزی بیشتر از یک شخصیت ضعیف تبدیل نمیشود و تلاش برای شخصیت پردازی و نشان دادن اثرات اتفاقات سریال بر ذهنش هم در نهایت به شکست منتهی میشود . دیگر شخصیت های فرعی نیز وضعیت کمابیش مشابهی دارند . در بین شخصیت های فرعی دیگر شاید فقط لوییس باشد که وضعیتش کمی بهتر از دیگران است . او که کهنه سربازی با مشکلات روانی پس از جنگ است ( و در نهایت نیز به یک قاتل تبدیل میشود ) شخصیت پردازی نسبتا خوبی دارد اما در نهایت به شخصیتی بی هدف تبدیل میشود که تنها هدف حضورش در سریال پرکردن داستان است . کارن پیج نیز اگرچه بهترین انتخاب ممکن برای شخصیت فرعی مونث سریال است اما در بجزیکی دو مورد حضورش اضافی احساس میشود و در واقع بود و نبودش فرقی به حال داستان سریال نمیکند . با وجود وضع اسفناک شخصیت های فرعی اما ستاره اصلی سریال خوده فرانک است . شخصیت پردازی فرانک کسل در یک کلام عالی است . بنابراین نویسندگان در هرچه لنگ میزنند اما در نشان دادن یک فرانک کسل ضربه خورده امامقتدر عالی عمل میکنند و در نهایت بهترین پانیشر تاریخ را به نمایش میگذراند .
سریال های مارول و نت فلیکس اما در هرچه لنگ میزنند حداقل اکثرشان یک شخصیت خبیث قوی دارند که شخصیت اصلی سریال را از جهات مختلف به چالش میکشند . آنتاگونیست هایی مانند ویلسون فیسک و کیلگریو که با شخصیت پردازی قوی اشان به جمع چند تا از بهترین انتاگونیست های اقتباس های کمیک بوکی میپیوندند . در نتیجه بیلی روسو ( جیگساو ) هم کاملا این پتانسیل را داشت تا به جمع کیلگریوها ملحق شود اما در نهایت نه تنها در حد و اندازه آنها ظاهر نمیشود بلکه یکراست به جمع انتاگونیست های بی بخاری مانند دایموندبک و الکساندرا اضافه میشود که دیدنشان در بهترین حالت خسته کننده است . بیلی روسو شخصیت پردازی خوبی ندارد . ارتباطش با داستان جذاب نیست و تعاملش با فرانک کسل هم حتی نزدیک به رابطه هایی مانند رابطه بین کیلگریو و جسیکا جونز نمیشود . اگرچه با توجه به اتفاقی که در پایان سریال برای او افتاد میتوان امید داشت تا این شخصیت در فصل آینده به همان جیگسای تهدید آمیزی که میشناسیم تبدیل شود .
همانطور که در مقدمه اشاره شد پانیشر فاقد آن فضای تاریک و خشن کمیک های این شخصیت است ( که اتفاقا یکی از دلایل محبوبیت این شخصیت در بین طرفداران میباشد ) . اگرچه در طول سریال شاهد دست و پنجه نرم کردن فرانک با آسیب های روانی ناشی از مرگ خانواده اش و رویارویی اش با ارتشی های سابق بیرحم و خشن هستیم اما هیچکدام از آنها به تجربه ای در حد سری کمیک های برتر این شخصیت تبدیل میشوند . البته هر از چندگاهی صحنه هایی نیز در سریال به نمایش در می آید که حاوی همان خشونت شخصیت پانیشر است . صحنه هایی که باید در کل سریال وجود میداشت اما تنها در چند اپیزود انگشت شمار قابل مشاهده است . سریال اما در قسمت هایی از بخش درامش قابل توجه است و میتواند در چندین بخش مانند زندگی مخفیانه مایکرو و شخصیت چند وجهی فرانک عالی عمل کند .
پانیشر در داشتن صحنه های اکشن نیز لنگ میزند . یکی از جذابیت های کمیک های پانیشر کشت و کشتارهای خونبار فرانک است که در نهایت به اکشن های عظیم و معرکه ای ختم میشوند . اما سریال نه تنها فاقد تعداد صحنه های اکشن لازم است بلکه در طراحی آنها نیز خوب عمل نمیکند . در انتهای اپیزود افتتاحیه صحنه ای وجود دارد که فرانک به تنهایی به مقر یک گروه قمارباز حمله میکند و تک تک انها را بدون داشتن سلاح خاصی میکشد . چنین صحنه ای میتوانست به یکی از همان اکشن های جمع و جور اما معرکه کمیک های پانیشر تبدیل شود که روحیه خونین فرانک را به بهترین شکل ممکن نشان میدهند . اما در نهایت با چیزی بیشتر از یک صحنه اکشن سطح پایین که سازندگان بخاطر کمبود بودجه سعی در مخفی کردن نبرد دارند مواجه نیستیم .
بازی بازیگران سریال عالی است . جان برنثال در نقش فرانک کسل و نشان دادن آسیب های روانی او معرکه ظاهر میشود . به طوری میتوان او را به راحتی بهترین پانیشر تاریخ لقب داد . ایبان ماک بکراک در نشان دادن شخصیت مایکرو موفق است و به شخصیت فرعی قابل دفاعی تبدیل میشود . بن بارنز در نقش بیلی رو سو با وجود شخصیت پردازی مشکل دارش بازی خوبی از خود ارائه میدهد . دبورا آن وول با وجود حضور نسبتا کوتاهش عالی ظاهر میشود و وجه های مختلف شخصیت کارن پیج را به بهترین شکل ممکن نشان میدهد . امبر رز ریوا در نقش دینا مدنی نیز در مقایسه با دیگر بازیگرها متوسط ظاهر میشود .
سریال پانیشر نه به اندازه دردویل و جسیکا جونز عالی و نه به اندازه آیرون فیست بد است . انتخاب استیو لایت فوت به عنوان شورانر سریال ( که سابقه نویسندگی در اکثر اپیزودهای سریال هانیبال را نیز دارد ) یک انتخاب عالی بود که در نهایت قربانی سیاست های مارول و نت فلیکس مبنا بر ۱۳ اپیزودی بودن سریال هایشان شد . اما هرچه نباشد سریال یک فرانک کسل معرکه یک گروه بازیگری خوب ، چند تایی صحنه اکشن و خونین و یک بخش درام قابل توجه دارد که در نهایت سریال را به تجربه ای متوسط تبدیل میکنند .
امتیاز : 7 از 10
نویسنده : امیرحسام رنجبر
Hesam Avenger
All rights reserved © Spidey.ir 2017
(هرگونه كپیبرداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز میباشد)
مطالب مرتبط:
خفن ترین لحظات پانیشر در دنیای کمیک
10 دشمن برتر پانیشر (PUNISHER)
10 ابرقهرمانی كه بهترین اریجین (ORIGIN) را دارند + ویدئو
شماره 3 كمیك "مجازاتگر" (THE PUNISHER) ترجمه شد
10 چیز مهمی که باید درباره مجازاتگر (PUNISHER) بدانید
10 کمیک برتر پانیشر (PUNISHER)
10 قهرمان برتر مارول که در مبارزه مهارت دارند!
کمیک "پانیشر ابرقهرمانان مارول را میکشد" ترجمه شد + لینک دانلود
دیدگاهها
این نظر من بود و قصد هیج بی حرمتی نداشتم
سریال از نظر من خیلی خوب بود
نمره من 8.9/10
من تا قسمت 4 دیدم و واقغعا دارم ازش لذت میبرم
سریال های مارول/نتفلیکس واقعا یک سر و گردن از دیگر سریال های ابرقهرمانی کمپانی های دیگر بالاتر هستند. خیلی از نظر بازیگری و فیلمنامه قوی هستند.حتی ضعیف ترین شون یعنی ایرون فیست هم خیلی خوب و سرگرم کننده بود. این سریالم تا اینجا که من دیدم عالی بوده
پیشنهاد میکنم سریال های مارول و نتفلیکس رو ببین . اونوقت میفهمی هر چی قبلا میدیدی چقدر بچه گانه بوده
با بخش عمده گفته های شما موافقم , به جز چند مورد . به نظرم شخصیت لوئیس تو سریال واقعا اضافیه , حضورش فقط برای اینه که فضای خالی 13 قسمتی فیلمنامه رو پر کنه . دلیل و منطق لوئیس برا کارهاش توجیه نداره , و حتی اگه یه بازیگر بهتر و کاریزماتیک تر براش انتخاب میکردن شاید قابل تحمل تر میشد ولی لوئیس فقط انگار حضور داشت که اون کارهارو انجام بده تا باعث بشه دنیا بفهمه فرانک کسل زنده اس !! در حالی که میشد خیلی ساده تر اینو نشون داد .حذف این شخصیت از سریال خیلی کمک میکرد بهش , میشد بیلی روسو در اواسط سریال تبدیل به جیگسا بشه و نبردای بیشتری بین پانیشر و جیگسا ببینیم , یا حتی شخصیت پردازی بهتری از راولینز نشون میدادن که خب متاسفانه این اتفاق نیفتاد
دینا مدنی هم بنظرم خیلی سعی شده بود شبیه میستی نایت باشه ولی badass بودنش رو نداشت , حتی با اینکه ماشینشو فورد ماستنگ انتخاب کرده بودن !!!
بیلی روسو هم مسلما بالاتر از ویلسون فیسک و کیلگریو قرار نمیگیره ولی بنظرم رتبه سوم حقشه , چون اگه کسی بیلی روسو رو واقعا نشناسه ( در دنیای کمیک ) حدس زدن اینکه بیلی روسو چقد میتونه خبیث باشه تو خود سریال واقعا سخته , تا اینکه خباثتش رو نشون میده
نکته خوب دیگه اش هم اینه که مشکل فرانک و بیلی شدیدا شخصیه . و در انتهای سریال شخصی تر هم میشه که امیدوارم تو فصل 2 برگرده و حسابی بترکونه
سریال به صورت خیلی مشخصی از کمبود بودجه رنج میبره , اما چیز دیگه ای که حس میکنم باعث کاهش صحنه های اکشن سریال شده , این مسئله اس که سازنده ها میخواستن وجه روانی کاراکتر پانیشر رو هم نشون بدن . چون تو دردویل پانیشر فقط میکشت و میترکوند . اینجا ما با فرانکی مواجهیم که داره شدیدا تلاش میکنه دیگه پانیشر نباشه ( در قسمت اول میبینیم که لباسش رو میسوزونه ) ولی گذشته دست از سرش برنمیداره . هم اتفاقات تلخی که واسه خونواده اش افتاده و هم کارای کثیفی که خودش انجام داده
این نبرد درونی فرانک کسل واسه من خیلی جذاب و ناراحت کننده بود , کابوس هاش , ناراحتی هاش , تنهایی هاش و ...
جان برنتال واقعا تو نشون دادن یه ادم کله خر ولی درب و داغون عالی عمل کرده , تو هیچ بخشی زیاده روی نکرده و هم از نظر بازیگری و هم از نظر فیزیکی خودشو تو سطح بالایی قرار داده ( واقعا فیزیک بدنی عالی ای داره )
مایکرو هم خیلی فراتر از چیزی که فک میکردم ظاهر شد , واقعا یه دستیار عالی بود واسه فرانک . نه دست و پا چلفتی و چلمنگ بود و نه خیلی باهوش و ابرذهن
اینکه تمام کاراکترای سریال رو سعی کردن تو سطح تعادلشون نگه دارن رو دوس داشتم , شاید اگه سریال 8 قسمتی میشد خیلی عالی تر بود ( یکی از قالب های معمول نتفلیکس 8 قسمتی هاس ) ولی من بازم این وسعت دادن به کاراکتر فرانک رو دوست داشتم . الان مسلما خیلی بیشتر میتونم باهاش همذات پنداری کنم
سریال ایستر اگ و صحنه های کمیک بوکی زیادی هم داره , از اشاره به " بیلی خوشگله " تا نبرد خونینی که تو مخفیگاه خود فرانک اتفاق میفته و بنظرم اوج خشونت فرانکه
من نمره 8 از 10 به سریال میدم ک مسلما 1 نمره منفیش بخاطر لوئیس هستش !
راستش من علاقه خاصی به سریال های مشترک مارول/نتفلیکس دارم و از زمانی که فصل 1 سریال بی باک رو تماشا کردم به شدت شیفته این سریال ها رو شدم و همیشه برای پخش سریال جدیدش لحظه شماری می کنم! با اکثر سریال هاشون هم حال کردم و حتی لوک کیجی هم که ازش بعضی ها خوششون نیومد بازم استقبال کردم و با فضای سریالش بیشتر از دردویل و جسیکا جونز حال کردم.
با این که جان برنتال پانیشر معرکه ای هستش و فضای سریال هم فوق العاده دارکه و حتی از فصل 1 و 2 بی باک هم دارک تره ولی نمیدونم چرا حوصله ام وسط دیدن سریال پانیشر سر میره! به نظرم ریتم سریال خیلی کند پیش میره و همونطور که اقا حسام گفتن شخصیت های فرعی سریال به جز مایکرو متوسط هستن و من هم 100% با ایشون هم عقیده هستم البته با ویلن سریال تا قسمت 6 که مشکل نداشتم و امیدوارم که در ادامه هم خوب باشه.
راستی 2018 هم عجب سالیه چون هم فصل 2 جسیکا جونز هم فصل 2 لوک کیج هم فصل 3 بی باک واقعا خیلی خوش شانسیم
سریال های دیسی پچگانه نیستند. اتفاقا قشنگ اند. ولی سریال های مارول بیشتر نزدیک به درجه سنی R بودند و برای همین خشونت و ... بیشتر است. من فعلا دردویل و جسیکا جونز و بقیه را ندیده ام و بیشتر بخاطر علاقه کمتر من به شخصیت هایشان است ولی از شخصیت پانیشر خیلی خوشم میاد پس این سریال را خواهم دید. اگر ازش خوشم بیاد شاید بقیه را هم دیدم
بچه گانه نه اینکه برای بچه ها هستند. یعنی عمق و پیچیدگی زیاد ندارند. شما جسیکا جونز رو مثلا ببین تا چند وقت ذهنت درگیرشه. به تم های بالغ و عمیقی میپردازه
ولی من واقعا فلش و اروو رو نیگا میکنم فقط چند ساعت تو ذهنم میمونه
قطعا نقدتون بی نقص و عالیه ؛ اما من متاسفانه هنوز موفق به دیدن سریال نشدم . انشاا... به زودی میبینمش و مقالتون رو مطالعه میکنم .
به نقل از alireZaZ:
1- فصل یک Daredevil
2- فصل یک Jessica jones
3- فصل دوم Daredevil
4- فصل اول Luke cage
5- فصل اول Iron fist
6- فصل اول Defenders
7 - فصل اول Punisher
سال 2018 هم فصل دوم Jessica jones و Luke cage ، و فصل سوم Daredevil منتشر میشه .
دارم لحظه شماری میکنم برای فصل دوم جسیکا جونز . واقعا دیوونه ی شخیصیت جسیکا و کیلگریو و حتی کاراکتر های مکمل مثل تریش واکرم . فصل یک به معنای واقعی شاهکار بود .
لینک های سریال که تو کانال گذاشتید ناقصا قسمت های 8 و 9 و 10 (x265 ) خرابند شاید هم کل لینک های قسمت های نامبرده .
مقاله ایستراگ های سریال که منتشر میشه؟
احتمالا هر وقت استاد با این همه مشغله و مقاله وقت کنند سریال رو کامل تماشا کنند
ایشون ننویسه که دیگه کسی نیست که بتونه بنویسه
یه اقا مختار بود که میتونست بنویسه که ایشونم نیستند
من سریال های جسیکا جونز و دیفندز و پانیشر رو هنوز ندیدم. ولی سریال های (مارول/نتفلیکس) خیلی سریال های قوی هستند حتی در ضعیف ترین حالت ممکن ، بیصبرانه منتظر مقاله ی ایستراگ ها هم هستم.در ضمن این قضیه 13 اپیزودی بودن سریال ها هم فک کنم یه حالت قانون و استاندارد داره یعنی به طور مثال شبکه سازنده 13 اپیزود خریداری میکنه ولی 8 قسمت میسازه یا همه ی 13 قسمت رو میسازه.فک میکنم استاندارد ها 13و24 هستند.(ممکنه اشتباه کنم ولی یه شبکه تلویزیونی اینجور میگفت.)
من کلا عاشق سریال های کمیک بوکی هستم و معمولا هر سریالی رو که شروع میکنم تموم هم میکنم ولی تنها سریال هایی که از اواسط رها کردمشون افسانه های فردا و سوپرگرل بودن،سریال های ارو و فلش هم پیچش های داستانی که به کاراکتر ها میدن(به طور مثال وسط فصل 5 ارو فهمیدیم ویجیلنت همون پرومتیوس هستش)خیلی اذیت میکنه و صحنه های مبارزات هم خیلی بد طراحی میشن و یه جورایی مثل این صحنه فیلم bvs هستن (البته اپیزود اخر فصل 5 ارو خیلی جبران کرد این قضیه رو)
سریال گاتهام هم خیلی خوب عمل میکنه فقط به شخصه دوس ندارم بروس وین تو این سنو شرایط تبدیل به بتمن شه(هرچند به دلیل مشغله فصل های جدید هیچکدوم ازین سریال هارو ندیدم )
سپاس.
خب من بگم بعد از فصل یک دردویل این بهترین سریال نتفلیکسی بود برام.بازیگر نقش پانیشر فراتر از معرکه بود.من نمیتونم باور کنم نقش بازی کرده انگار خود پانیشر بود.
من علاوه بر اینکه از شخصیت پردازی بیلی روسو ناراضی بودم از خود بازیگر هم بدم میومد اصلا در حد بقیه نبود.
در مورد کشدار کردن سریال هم موافقم این مشکل تو بقیه سریالا هم بود.(به جز فصل یک دردویل که خیلی خوووب بود)
ولی در مجموع سریال بسایر عالی بود مخصوصا اپیزود دوازده اش که اشک تو چشام جمع شد معرکه بود اون اپیزود.درضمن طبیعیه که به خاطر کمبود بودجه تعداد صحنه های اکشن دلخواه نبود ولی حال و هوای صحنه های اکشنش حال و هوای پانیشر رو داشت به نظرم.
راستش بنظر منم سریال شروع خوبی داشت و پایان متوسط
صحنه های اکشن می تونست بیشتر باشه ولی بنظرم به لحاظ دارک بودن نمره ی قبولی گرفت.
صحنه های عاطفی بیشتری رو هم میشد حداقل برای کارن پیج داشته باشیم که بنظرم گذاشتن اینو برای فصل بعد
اما جان برنثال....عالی بود...عالی ..به اندازه رابرت دونی جونیور برای ایرون من کریس ایوانز برای کپ و کمبریج برای دکتر استرنج ...
سریال یه سری حفره های کوچیک م داشت که به خاطر 13 قسمتی بودن بود بنظرم ولی بازم میشه ازشون صرف نظر کرد
در ضمن حضور ایرانی ها اونم یه حضور مثبت برام جالب بود و امیدوارم چیزای بیشتری ببینم
در نهایت من به شخصه منتظر حضور شخصیت سریال ها تو mcu هستم که البته ظاهرا آقای فایگی نیست..
خوراکخوان (آراساس) دیدگاههای این محتوا