این کمیک درست مثل عنوانش اونقدر شگفت انگیز بود که واقعا حیفم اومد برایش نقدی ننویسم.
این نقد حاوی اسپویلر درباره داستان شماره 800 اسپایدرمن شگفت انگیز است
مقدمه : شماره 800 از کمیک "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" بالاخره از راه رسید و در سایتمون هم ترجمه شده که اینجا میتونید اون رو به صورت رایگان دانلود کنید . شما رو نمیدونم ولی من که خیلی مشتاق این کمیک بودم. حس تعلیقی که در این چند شماره گذشته وجود داشت واقعا کشنده بود! و البته این اولین کمیک تاریخ مارول است که به شماره 800 میرسد و خودش واقعا افتخاریه برای ما فن های اسپایدرمن و البته به مناسبت اینکه به شماره 800 رسیده، 80 صفحه داره. یعنی تقریبا 4 برابر یک کمیک معمولی! و واقعا به مترجم عزیز این کمیک و ناظرش و البته گروه ادیتورهایش تبریک و خسته نباشید میگم که با این سرعت و کیفیت اون رو اماده کردن.
اولش یه کم تردید داشتم که آیا آقای «دن اسلات» میتونه از پس این شماره بربیاد یا نه؟ ایشون گاهی اون شماره های آخر رو خراب میکنه. یعنی استاد زمینه چینی هستش ولی تو اون فینال داستان کم میاره (البته گفتم که گاهی اینطوریه و گرنه به نظرم فینال داستان های "توطئه کلونی" یا "هویت آزبورن" هم خوب بود). اسلات در شماره های قبلی اونقدر داستان و فضا رو سنگین کرده بود که آدم تردید داشت که آیا میتونه از پسش بربیاد یا نه؟ و الان باید بهتون بگم که بله ایشون کاری کرده که تک تک صفحات این کمیک 80 صفحه ای مهم، هیجانی، تاثیر گذار و عاطفی باشه. و این کار کمی نیست. اسلات واقعا با این کمیک از حد توقعات من فراتر رفت. چون قبلا داستان های معرکه و مهم بسیاری با حضور گرین گابلین/نورمن آزبورن خونده بودم و همش فکر میکردم آیا نورمن که حالا با سیمبیوت کارنیج پیوند خورده و تهدید هم کرده که تمام عزیزان پیتر پارکر رو میکشه ، تهدیدش رو عملی میکنه؟ آیا این همه زمینه چینی درباره نورمن و برخورد با اعضای خانواده اش به نتیجه ای واقعی و ملموس ختم میشه یا نه؟ و همانطور که گفتم اسلات این دفعه واقعا گل کاشت و به معنای واقعی کلمه یک داستان تاریخی و ماندگار خلق کرد. یعنی از اون داستان هایی که آدم بعد از چند سال وقتی بهش نگاه میکنه به خودش میگه "سزاوارش بود در شماره ای تاریخی مثل 800 چاپ بشه".
شماره 800 مرد عنکبوتی شگفت انگیز با کسی شوخی نداره. فکر نکنید از اون کمیک های الکیه که آخرش هیچ اتفاق مهمی نمیفته یا کسی نمیمیره. اتفاقا برعکس! هم مهمه و هم این که باعث میشه شخصیت های داستان حتی از نظر شخصیتی هم تغییر کنند. و این خیلی نکته مهمیه. به عبارتی دیگر، اکثر شخصیت های داستان از پیتر پارکر گرفته تا جیمسون و هری آزبورن و ... دچار تحول شخصیتی میشن. یعنی شخصیت شون به خاطر اتفاقاتی که رخ میده تکامل پیدا میکنه. اگر خوب دقت کنید میبینید که شخصیت های اصلی در پایان داستان دچار نوعی تغییرات رفتاری میشن که برامون تازگی داره. مثلا پیتر یاد میگیره چطور دشمنانش رو ببخشه یا جیمسون یاد میگیره چطور دیگه عجولانه رفتار نکنه و هری یاد میگیره چطور پدر خوبی برای پسرانش باشه و ... و واقعا این خیلی سخته که یک نویسنده کمیکی 80 صفحه ای بنویسه که مدام سورپرایز و غافلگیری داشته باشه ولی بتونه در زیر لایه سنگین هیجان و اکشن، شخصیت ها را هم دچار تحول کنه.
ساختار و ریتم شماره 800 مرد عنکبوتی شگفت انگیز بی عیب و نقصه. بسیار عاطفیه و در عین حال بسیار هیجانی و شلیکی. ولی جالب اینه که وسط این همه اتفاق تونسته برای شخصیت ها تم "رستگاری" (redemption) درست کنه. یعنی انگار خیلی از شخصیت ها واسه خودشون یه آرک رستگاری دارند . نمونه بارز این شخصیت ها دکتر اختاپوس هستش که بعد از قضیه "امپراتوری مخفی" براش نگران شده بودم ولی ثابت میکنه که ته دلش آدم خوبی میتونه باشه. آخر داستان هم معلوم شد که قراره تغییرات زیادی در او شاهد باشیم. این اتفاق برای ونوم و جیمسون هم میفته. هدف اصلی او اینه که جبران کاری که در حق پیتر کرد (یعنی لو دادن ناخواسته هویت مخفی اسپایدرمن) رو بکنه و دست به هر کاری میزنه . البته پیتر مدام بهش کم محلی میکنه ولی او دست وردار نیست و آخرش به هدفش میرسه. در پایان هم به نظر میاد اونا با هم به رابطه استواری دست یافته اند. جیمسون از اون شخصیت های درجه یک دنیای کمیکه و اخیرا «چیپ زادارسکی» تو کمیک های Spectacular Spider-Man (که اینجا ترجمه میشن) و دن اسلات تو این چند شماره از کمیک های امیزینگ، شخصیت پردازی او را به نقطه اوج خودش رساندند.
اسلات خیلی خوب و پرهیجان این داستان رو نوشته. شما مدام فکر میکنید که الان رد گابلین فلان کار رو ممکنه بکنه یا فلان شخصیت مهم ممکنه بمیره ولی بعدش میفهمید که اشتباه میکردید و همین طور داستان مدام با غافلگیری های بسیار ادامه پیدا میکنه تا اینکه سرانجام به مرگ «فلش تامپسون» ختم میشه. او یکی از شخصیت های مکمل قدیمی و بسیار مهم در تاریخ کمیک های اسپایدرمن بودش. مرگ فلش بسیار تاثیر گذار از آب در آمده و البته به ایجاد اون تغییرات شخصیتی در پیتر هم کمک میکنه. واقعا مرگ این شخصیت برایم تا حدی غیر منتظره بود. فداکاری که فلش میکنه بسیار منحصر به فرد بود و قطعا تا ابد در ذهن خوانندگان دنیای کمیک بوک باقی میمونه. و البته مرگ این شخصیت باعث میشه پیتر در پایان داستان اون سخنرانی معرکه رو بکنه و بگه که فلش رو الگوی خودش میدونسته.
و البته مرگ فلش خیلی ناراحت کننده است چون قدمتی زیاد در کمیک های اسپایدی داره و چون همیشه اسپایدرمن رو الگوی خودش میدونست و چون تو این سالهای اخیر او و پیتر اتفاقات دبیرستان رو فراموش کرده بودند و دوستان خوبی برای هم شده بودند. واقعا تلخه این مرگ. جیگرم آتیش گرفت. چون فلش واقعا قهرمانانه مرد.
برای شماره 800 یک همچین کمیک مهمی مارول دست به ابتکار جالبی زده و به جای یک طراح از چند طراح مختلف بهره گرفته. و جالب این که همه این طراحان در سالهای اخیر روی کمیک های اسپایدرمن زحمت کشیده بودند: استوارت ایمونن، هامبرتو ریموس، گیوسپه کامیانکولی، مارکوس مارتین و نیک برادشا. و جالبه که تعدد طراح باعث بر هم خوردن تعادل داستانی/هنری این کمیک نشده و به جرات میتونم بگم تک تک صفحات این کمیک از نظر طراحی عالی بود.
این کمیک خیلی سریع از مکانی به مکانی دیگر میره ولی هرگز سخت نیست که روند داستان رو تعقیب کنیم. همه چیز خیلی منطقی پیش میره. داستان دقیقا از اون جایی شروع میشه که شماره 799 تموم شد: متحدین اسپایدی روی زمین افتاده اند. پیتر میره تا کمی سرم آنتی ونوم گیر بیاره ولی متاسفانه گابلین زودتر میرسه و نابودش میکنه. بعدش رد گابلین سریعا میره سراغ مری جین ولی خوشبختانه جیمسون ، ونوم رو خبر کرده و ما برای مدت کوتاهی شاهد مبارزه ونوم و رد گابلین هستیم که در نوع خودش جالبه چون در واقع پس از مدتها شاهد رویارویی دیگری بین ونوم و کارنیج هستیم. در مجموع یکی از نقاط قوت این کمیک (و البته شماره قبلی) اینه که به خوبی از دوستان و متحدین اسپایدرمن در داستان استفاده میکنه و اسلات با این کار ادای دینی میکنه به تاریخ غنی داستان های قدیمی و جدید اسپایدرمن. یعنی شما مثلا جی. جونا جیمسون رو میبینید که میره سراغ روبات قاتل عنکبوت خودش و این ما رو میبره به اون گذشته های دور. یا مثلا شاهد حضور دوباره دکتر اختاپوس و اشاره به کمیک های مرد عنکبوتی برتر هستیم و ... اینا همش نشون میدن اسلات یک طرفدار واقعی اسپایدرمنه و برای اینکه داستانش رو به نحو احسن پیش ببره از تمام ظرفیت ها استفاده کرده. خیلی لذت داره که پیتر و اسپایدرمن در این همه سال اینقدر خوب بودند و اینقدر به بقیه خوبی کرده اند که حتی دشمنان سابقش هم در بحرانی ترین شرایط زندگیش اومدن به کمکش. بعدش اسپایدرمن با اکراه لباس سیمبیوتی رو تنش میکنه و میره به جنگ رد گابلین.
من راستش کمی نگران بودم که اسپایدرمن به کمک سیمبیوت ونوم بتونه رد گابلین رو شکست بده ولی اسلات باز هم گل کاشت و ثابت کرد که ماهیت جدال های اسپایدرمن و گرین گابلین رو کاملا میشناسه. در نتیجه آخر داستان میبینیم که هم پیتر سیمبیوت رو در میاره و هم نورمن و دوباره مثل سابق با هم میجنگن: اسپایدرمن علیه گرین گابلین. و از نظر طراحی ما اوج زیبایی را در دو صفحه پشت سر هم شاهد هستیم که هر دو انگار به صورت قرینه و مثل هم روبروی یکدیگر قرار گرفته اند:
البته هنوز اسلات یک شماره دیگه داره (شماره 801) ولی این شماره یه جورایی حسن ختام تمام داستان هایی بود که ایشون در 10 سال گذشته برای اسپایدرمن نوشته. من که شخصا دلم برای اسلات تنگ میشه. بعضی ها ازش خوششون نمیومد ولی بعد از سالها حس و حالی رو به دنیای اسپایدرمن برگرداند که مدتها بود ندیده بودیم. یعنی آدم همیشه انتظار یک غافلگیری رو داشت یا یک ایده بکر و جدید. اسلات معلوم بود که کاملا روی این آرک آخرش یعنی "شکست جانانه" فکر کرده و در نهایت موفق شده ماجرایی خلق کنه که هم دارای تبعات زیادی برای اسپایدرمنه و هم اینکه باهاش تونست تمام داستانک های قبلی خودش رو به سرانجام برسونه و همچنین باعث بروز بلوغ شخصیت در کاراکترهای اصلی بشه و در عین حال به داستان های قبلی اسپایدرمن هم رجوع کنه.
و بالاخره میرسیم به شخصیت خبیث داستان یعنی نورمن آزبورن! راستش ایشون قبلا اونقدر خباثت کرده بود که من نمیدونستم اسلات چطور میخواد روی دست خباثت های قبلی او بلند بشه! ولی اسلات رو سفیدمون کرد. یک گابلین واقعا خبیث و معرکه رو دیدیم که حتی به خانواده خودش رحم نمیکنه! یعنی همه شون رو میخواست بکشه! استاد مختار قبلا مقاله ای نوشته بود تحت عنوان "10 بلایی که گرین گابلین بر سر اسپایدرمن آورده است". به ایشون پیشنهاد میکنم حتما مقاله عالی شون رو به روز کنند چون آزبورن تو همین یکی دو شماره دست به خباثت هایی زد که جا داره حتما به اون مقاله اضافه بشن. و البته از اون پیچش باحال داستان خوشم اومد که بالاخره چیزی که باعث شکست رد گابلین شکست ناپذیر شد، نه آنتی ونوم بود و نه سیمبیوت بلکه غرور خود نورمن باعث شکستش شد.
در مجموع "شکست جانانه" یک داستان جانانه و تمام عیار مرد عنکبوتی بود چون همه چیز داشت: اکشن، غم، شادی و پیروزی بر مشکلات. ضمن اینکه درباره "حرکت رو به جلو" بود و این دقیقا عصاره پیتر پارکره چون اون اسپایدرمنه و همیشه یه راهی پیدا میکنه.
نتیجه گیری:
AMAZING SPIDER-MAN #800 یک شماره تاریخی (milestone) شگفت آور است که به بهترین نحو رویداد اخیر اسپایدرمن (شکست جانانه) رو به سرانجام میرسونه و قطعا یکی از بهترین داستان های تاریخ اسپایدرمنه. این کمیک باعث شد که بفهمم چقدر قراره برای دن اسلات و داستان هایش دلم تنگ بشه. یک عالمه چیز داخل داستان هست که آدم رو عاشق خودش بکنه چون نه تنها مهیج و غیر منتظره و شلیکی بود بلکه به ذات شخصیت ها وفادار بود و در تمام صفحات خودش به درستی از شخصیت های مکمل و متحدین اسپایدرمن بهره گرفت و به تاریخچه اسپایدرمن ادای احترام کرد. ولی از همه مهم تر برایم این بود که باعث شد شخصیت های داستان به بلوغ برسند. طراحان این کمیک واقعا برایش سنگ تموم گذاشته و بهترین تلاش خودشون رو برایش کنار گذاشته اند (بیخود نبود این کمیک با تاخیر به بازار اومد چون معلومه داشتن حسابی روش کار میکردن). از اون داستان هایی بود که وقتی آدم به انتهایش میرسه به خودش افتخار میکنه که طرفدار مرد عنکبوتیه ...
نمره من به این کمیک :
10 از 10
نويسنده: سونیا ساداتی فر
All rights reserved © Spidey.ir 2018
(هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)
مطالب مرتبط:
داستان هویت آزبورن را به صورت کامل و با ترجمه فارسی بخوانید!
قسمت آخر از کمیک "کمپانی ونوم" (VENOM INC) ترجمه شد + لینک دانلود
سری کمیک های مرد عنکبوتی شگفت انگیز (THE AMAZING SPIDER-MAN) با ترجمه فارسی
10 ابر خبیث برتر دنیای کمیک بوک
معرفی تمام سیمبوت (SYMBIOTE)ها در کمیک های مارول
چه کسی زیر ماسک گابلین قرمز (RED GOBLIN) قرار دارد؟
5 چیزی که همیشه در كمیك های کارنیج یافت میشود!
همه چیز درباره گرین گابلین (GREEN GOBLIN)
این مطلب را به اشتراک بگذارید :
دیدگاه‌ها
به نظرم اولش برو داستان "هویت ازبورن" رو بخون
البته اگه زیاد وقت نداری از همون شماره 796 بخون تا 800
تقریبا به طور کامل داستان رو میفهمی
شما هم خسته نباشید بابت نقد این کمیک شگفت انگیز !
( اینم از چهارمین نظر من هههههه
یعنی روند داستان جوری بود که مدام از مکانی به مکان دیگر میرفتن و ادم همش انتظار داشت یکی بمیره ولی دوباره امید برمیگشت و دوباره ...
این دقیقا منو یاد فیلم جنگ بینهایت انداخت
و البته این ادای احترام جالب به بشگن ثانوس:
بتونه به خوبیه اسلات داستان طرح کنه
به نظرم بهترین سال برای هواداران مرد عنکبوتی بعد از سال 2004 که مرد عنکبوتی 2 اکران شد و داستان شگفت انگیز "شوالیه های مارول: اسپایدرمن" اومد، سال 2018 برای ما بوده
اسپایدی در شاهکاری به نام جنگ بینهایت حاضر بود
شماره 800 رو هم در این سال دیدیم که نقطه اوج 10 سال زحمت دن اسلات بود (جالبه که تقریبا تمامی المان هایی که تو این 10 سال خلق کرده بود مثل مرد عنکبوتی برتر، کلش، سیلک و انتی ونوم و ... تو این داستان بودند)
بازی اسپایدرمن ps4 هم که شهریور میاد
بعدشم میریم سراغ کارتون به سوی دنیای عنکبوتی و فیلم ونوم!
تازه رویداد پایان عنکبوتی هم هست!
خدای من عجب سالی امسال برای ما هوادارای اسپایدرمن
ممنونم که ما رو زنده نگه داشتی امسال زنده باشیم و ممنون که سایت spidey.ir هست که تا اینجا همه چیز رو پوشش داده
و یه چیزی هم بگم اونم اینه که اسپایدرمن تنها شخصیت دنیای کمیکه که از روی یکی از دشمنانش یعنی ونوم فیلم زنده ساخته میشه و از روی یکی از شخصیت های فرعی اش (مایلز مورالز) کارتون سینمایی ساخته میشه
این افتخار بزرگیه که نصیب هیچ شخصیتی نشده (حتی بتمن و سوپرمن)
پس ببینید این شخصیت چقدر مهم و بزرگ و غنیه
spider-man is the best there is, the best there was and the best there ever will be
به نظرم شما همون 796 تا 800 رو بخونی همه چیز رو متوجه میشی
فلش لحظه هاى اخر براى مردم شناخته شد جون كلى ادم رو نجات داد و بعد كشته شد مرگى غم انگيز ولى قهرمانانه
مرگ فلش و از خود گذشتگیش واقعا دردناک بود
اون جایی ک نورمن وقتی پیتر با سیمبیوت عصبی میشن میگه وای پیتر چه پک هایی داری تو این مدت باشگاه میرفتی اوج جنون گابلین سرخ رو نشون میده که توی یک همچنین موقعیتی بازم شوخی میکنه :/
این کمیک بهترین و اثر گذارترین کمیکی بود که تا حالا خونده بودم به جرات میگم از سکرت امپایر هم بهتر بود
مری جین فقط یه احتمال ساده داد همین! قضیه ای نداره!
در شماره 700 اسپایدرمن شگفت انگیز دکتر اختاپوس وارد بدن پیتر پارکر میشه ما اونو ترجمه نکردیم کلا توی اسپایدرمن برتر دکتر اختاپوس جای اسپایدرمنه
توی شماره ۷۰۰ از سری مردعنکبوتی شگفت انگیز اتو اکتاویوس در حال مرگ ذهن خودش رو با ذهن پیتر جابجا میکنه
ولی به نظر من طراحی کمیک لایق تعریف نبود صفحه های اول که اسپایدرمنش خیلی فجیع مزخرف بود اونجا هم که پیتر با سیمبیوت ونوم پیوند خورد یه لباس بیخود رو شاهد بودیم و این کمیک شایستگی طراحی بالاتر از این رو داشت
میشه لطفا بگی دقیقاکدوم طراحی ها خوب نبود؟ چون چندین طراح داشت و شما خیلی کلی میگی طراحی بد بود
ضمن این که سعی شده بود از طراح هایی که این چند ساله کمیک های اسپایدرمن رو خلق کرده بودن استفاده بشه
با سلام خدمت استاد ترابی
بخش اول (گذر از مکافات) اسپایدرمن خیلی بد کشیده شده بود ؛ چشم ها که از حالت معمول خارج شده بودند و فرم صورت اسپایدی هم واقعا داغون بود ، انگار بالای بینیش غر شده بود و همچنین صورت بقیه هم که شبیه کاریکاتور بود مثلاً جیمسون
بخش دوم بد نبود ولی خوب چند تا مشکل داشت مثلاً چشم های اسپایدی اینجا هم اشکال داشت ، هم تو لباس کلاسیک هم وقتی با ونوم پیوند خورد، و اینکه تفاوت بین چهره پخته نورمن و چهره بچگانه نورمی که در بخش سوم به خوبی رعایت شده بود در اینجا دیده نمی‌شد و همچنین اسپایدی هم لاغر و ریزنقش کشیده شده بود(تو صفحات ۲۸ و ۲۹ کاملا واضحه) ولی قیافه بقیه خوب بود مثلاً جیمسون و می و ... خوب و طبیعی بودند
بخش سوم خوب بود مشکل خاصی نداشت به جز بینی گابلین سرخ که یکم غیر طبیعی نشون میداد
ولی بخش چهارم فوق‌العاده بود چشم های لباس سیاه اصلاح شده بود، هیکل اسپایدی هم طبیعی تر شده بود و صحنه مبارزات هم که عالی بود و بخش های زندان انفرادی و بازگشت هری آزبورن هم خوب بود و مشکل خاصی نداشت و بخش آخر (وداع) هم بد نبود و اون تغییر تو حالت طراحی باعث تاثیر گذاری بیشترش شده بود.
و در واقع ۳۰ صفحه از کمیک با این اشکالاتی که بخش یک و دو داشت همراه بود و آزار دهنده بود حداقل برای من
آقای ترابی یه سوال (بیربطه ولی جای دیگه نبود که بپرسم) میخواستم بدونم شما اطلاعاتی که سایت superherodb.com در باره شخصیت ها داده رو قبول دارید ؟ چون برای اکثریت قد و وزن و ... نوشته که یکم عجیبه
اینا نظر شماست که البته عجیبه چون هیچ جا ندیدم از طراحی های این کمیک ایراد بگیرن.
هیچ جا!
چیزایی که شما گفتی بیشتر سلیقه ایه. شما سطحی نگاه میکنید و قد و وزن و لاغر و هیکل و اینا رو زیاد توجه میکنید
ولی من بیشتر به تبحر طراح در روایت داستان و پویایی صحنه ها دقت میکنم
اینکه 80 صفحه داستان شلیکی بنویسی و مدام به جاهای مختلف بری ولی طراحی جوریه که اصلا گیج نمیشی واقعا هنره
و اینکه هر طراح تونسته اون حس مد نظر نویسنده رو به خوبی به خواننده منتقل کنه اونم هنره
خب هر کسی یه دیدی داره دیگه!
من کلا از هامبرتو راموس و سبک طراحیش خوشم نمیاد ولی حتی راموس هم تو این شماره عالی بود
اون سایت رو هم نمیشناسم (گفتم که زیاد به قد و وزن اهمیت نمیدم
خوراک‌خوان (آراس‌اس) دیدگاه‌های این محتوا