خوشبختانه من تونستم نیمی از اپیزودهای فصل اول جسیکا جونز را ببینم و الان میتونم بگم که جسیکا جونز نه تنها با بی باک برابری میکنه بلکه تمام توقعات را در می نوردد.

در این سریال ما قهرمان خود (یعنی جسیکا جونز با بازی «کریستن ریتر») را میبینیم که سابقا یک ابرقهرمان بوده ولی الان تبدیل شده به یک کارآگاه خصوصی الکلی و سعی میکنه زندگی خودش رو از نو بسازه. تجربیات گذشته باعث "اختلال استرسی پس از ضایعه روانی شدید" (PTSD)  در او  شده و سعی داره با این مشکلش مواجه بشه و در این مسیر سعی میکنه بهترین دوست خودش که یک شخصیت محبوب تلویزیونی است به نام «تیریش واکر» (با بازی ریچل تیلور) را نادیده بگیره.

جسیکا برای اینکه گذشته رو بهتر فراموش کنه ، مامور بررسی پرونده های زن و شوهرهای خیانتکار شده (رئیسش کسی یه که نقشش را «کری آن ماس» بازی میکنه، یعنی همون «ترینیتی» معروف سری "ماتریکس") . در عین حال او توجه اش  به یک متصدی کافه هم جلب شده (یعنی همون جناب لوک کیج» معروف با بازی «مایک کولتر»)

همانطور که انتظار میرود اوضاع خیلی زود قمر در عقرب میشود. پدر و مادر یک ورزشکار جوان به جسیکا مراجعه میکنند و بهش میگن که چطور دخترشان به طور ناگهانی مفقود شده است. متاسفانه این پرونده مشکوک جسیکا دوباره رهنمون میکند به سوی یک چهره آشنا : «کیل گریو» (Kilgrave) ملقب به »مرد بنفش» (purple man) با بازی «دیوید تننت».

اتفاقاتی که گفته شد در یک فیلم سوپرهیرویی میشود در عرض 15 دقیقه روایت شوند ولی چون جسیکا جونز سریاله و زمان بیشتری دست نویسندگانش بوده، توانسته اند شخصیت های داستان رو به خوبی شرح و بسط بدهند و داستان تاثیر گذار تری را تعریف کنند. با اینکه سریال سر فرصت داستانش رو جلو میبره و  حتی شخصیت مرد بنفش  در 4 اپیزود اول سریال در سایه ها پنهانه ، اما هرگز کند به نظر نمیرسه. البته قسمت اول یه ذره ضرباهنگ کندی داره ولی بقیه قسمت ها ریتم فوق العاده زیبایی دارند.

بر خلاف سریال دردویل  که گاهی اوقات تمرکزش از ویلسون فیسک برمیداشت و میرفت سراغ شخصیت های دیگه مثل «استیک» و دیگران، این سریال تمرکزش کاملا روی جسیکا و مرد بنفش هستش. واقعا سخته که این سریال را بدون دیوید تننت تصور کرد لهجه انگلیسی او و ظاهر باحالش آدم را یاد نقش افرینی او در سریال Dr. Who میندازه.  وقتی سریال جلو میرود شخصیت های مختلفی هم معرفی میشوند ولی در نهایت همه آنها کنار میروند و باز همه چیز خلاصه میشود به شخصیت های متضاد جسیکا و کیل گریو.

ریتر در نقش جسیکا جونز عملکرد درخشانی دارد و به خوبی از پس ایفای نقش قهرمانی مسئله دار که نه خودش و تماشاگر به درستی قدرت هاش رو درک میکنند، بر می آید. شخصیت جسیکا کاملا مستقل و قوی است. او کاملا جسور است و گلیم خودش را از آب بیرون میکشد ولی در عین حال لحظات عاطفی هم دارد و بروز میدهد که زندگی اش چه جهنمی شده است.

با وجود اینکه نقش آفرینی ریتر سریال را جلو میبرد، ولی این بازی تننت در نقش مرد بنفش است که همه چیز را به اوج میرساند و به هم وصل میکند. همانطور که در تریلرهای این سریال نشان داده شده است این کاراکتر هم تهدید آمیز است و هم ترسناک! (حتی وقتی در ابتدا خیلی کم تو سریال رویت میشه) . مارول به نظر میرسه در تلویزیون شخصیت های خبیث بهتر و قدرتمند تری داره، اون از کینگ پین معرکه سریال دردویل ، اینم از «مرد بنفش» جسیکا جونز که مو را به تن سیخ میکنه.

چیزی که او را اینقدر جالب کرده، هدفش هست. او بر خلاف خیلی از شخصیت های خبیث مرسوم در آثار کمیک بوکی، دنبال فتح دنیا نیست و انگیزه های پیچیده تری داره. نیروهای او در کنترل ذهن دیگران میتونند باعث شوند تا به هر چیزی که میخواد برسه ولی در عوض فقط تو محله Hell’s Kitchen هستش و داره شر درست میکنه. اگر چنین سطح بالایی از شخصیت پردازی در نیمه دوم فصل اول این سریال هم حفظ شود، میتوان امیدوار بود که "مرد بنفش" از زمان هیث لجر و جوکر او، برترین شخصیت خبیث کمیک بوکی بشود.

نقش آفرینی تننت در ضمن این سریال را در مسیر جاده ای تاریک تر می اندازد و شاهد موضوعاتی همچون تجاوز جنسی، ضرب و شتم ، PTSD و  ... هستیم که هر کدام به نوعی از قدرت های او نشات میگیرد. جالبه که نویسندگان سریال هر کدام از این موضوعات را با حساسیت خاصی دنبال کرده اند و باعث میشوند ذهن ما درگیر این مسائل در دنیای واقعی شود.

از نظر لحن این سریال حالت نئو-نوآر (neo-noir) دارد و اصلا شبیه یک فیلم ابرقهرمانی نیست. قدرت های جسیکا و لوک کیج اصلا اغراق شده نیست و سکانس های کامپیوتری یا CGI عظیمی در سریال یافت نمیشود. در واقع این سریال یک تریلر جاسوسی (spy-thriller)که داخلش دعواهایی گذاشته اند ولی این دعواها قابل مقایسه با سریال بی باک نیستند. به عبارت دیگر، تا نیمه اول فصل اول نیروهای خاصی از جسیکا و لوک نمیبینیم چون خودشون هم کاملا با نیروهاشون آشنا نیستند ولی قطعا در ادامه با آشنایی بیشتر آنها با قدرت هاشون صحنه های نبرد بزرگ تری خواهیم بود.

این رو هم بگویم که سریال در قسمت هفتم دچار یک پیچش فاجعه آمیز در داستان میشه و خیلی دوست دارم بدونم بعد از این سریال به چه سمتی میره. واقعا قسمت هایی که از این سریال دیده ام درخشان بوده اند. اگر بقیه قسمت های سیزن اول هم به خوبی نیمه اولش باشند بهتون قول میدم که این بهترین چیزی میشه که تا به حال مارول استودیوز ساخته. هرگز تماشای این سریال را از دست ندید که واقعا به ضررتون تموم میشه.

مترجم: عمو مختار

منبع: روزنامه ایندیپندنت انگلیس

All rights reserved © Spidey.ir 2015

(هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)

مطالب مرتبط:

100 شخصیت برتر مارول – قسمت چهارم

معرفی شخصیت: جسیکا جونز (JESSICA JONES)

15 صحنه برتر سریال جسیکا جونز

کمیک انتقام جویان جدید (NEW AVENGERS) ترجمه شد + لینک دانلود

اگر از سریال جسیکا جونز خوشتون میاد پس حتما عاشق این کمیک ها میشوید!

این مطلب را به اشتراک بگذارید :