نقد و بررسی فیلم "جهش یافته های جدید" (New Mutants) نیو میوتانتس میوتانت موتانتنتای جدید" (New Mutants)

به مناسبت انتشار نسخه با کیفیت این فیلم جدید کمیک بوکی تصمیم گرفتیم تا برایتان نقدش کنیم!

تا لحظه آخر و اکران پر فراز و نشیب فیلم "جهش یافته های جوان" آنقدر حرف و حدیث و شایعه پشت این فیلم بود و اونقدر گفتند که فلان روز اکران میشه بعدش گفتن نمیشه و بعدش گفتن شاید کلا هرگز اکران نشه بعدش گفتن به صورت دیجیتالی میاد و ... که آدم ناخودآگاه تشابهاتی بین این فیلم و شخصیت های اصلی آن پیدا میکنه: کاراکترهای عجیبی که توسط ماهیتی بزرگ و قوی از دنیای بیرون جدا شده اند! ولی حالا پس از اکران سینمایی البته محدود این فیلم باید گفت که این فیلم هم مثل شخصیت هایش سزاوارش نبود چنین رفتار بدی باهاش بشه.

به نظر میرسه دلیل اینکه این فیلم برای دو سال داشت تو صف اکران سینمایی خاک میخورد این نبود که غیر قابل تماشا بود یا اینکه ارزش دیدن نداشت بلکه به این خاطر بوده که استودیوهای هالیوودی نمیدانستند تکلیف شان با فیلمی عجیب و جمع و جور چیست که در دسته بندی های فرنچایزهای خودشان نمیگنجد و نمیدانند چطور برایش بازاریابی و تبلیغات کنند. به عبارتی دیگر، به نظر میرسد هم فاکس و هم دیزنی نمیدانستند چطور فیلمی را که شبیه به محصولات نتفلیکس است را به مخاطب خود عرضه کنند. و در واقع "جهش یافته های جوان" همین حالت را دارد و خیلی راحت میشه آنها را در سرویس های استریمینگ خانگی و در کنار سریال هایی مثل "چیزهای عجیب" (Stranger Things) ، "آکادمی آمبرلا" یا "لوک و کی" (Lock & Key) تماشایش کرد. واقعا عجیبه که آشغال هایی مثل "آوای وحش" یا "آرتمیس فاول" از سوی دیزنی مجوز اکران سینمایی پیدا کرده بودند ولی این فیلم پیدا نکرد. درسته که بی عیب و نقص نیست ولی حداقل سرگرم کننده است. و این رو هم میگم که در مقایسه با فیلم های ایکس من مثل "آپوکالیپس" یا "فونیکس سیاه" سرتره.

داستان فیلم پیچیده نیست و بعیده که مشکل اصلی دیزنی باهاش داستانش بوده باشه: چهار نوجوان جهش یافته در یک موسسه مرموز زندانی شده اند و در آنجا دکتری به نام سیسیلیا ریس (که به نظر میرسه تنها فرد بزرگسال آنجاست) تحت مطالعه قرارشان داده. ولی وقتی بیمار جدیدی به نام دانیله (دانی) مون استار از راه میرسد، چیزهای عجیبی رخ میدهد (بازم اشاره کردم به Stranger Things!) و هر کدام از این نوجوانان با ترس های درونی خود روبرو میشوند و برای یاد گرفتن اینکه چطور جلویشان را بگیرند باید با هم همکاری کنند. درسته همه این چیزایی که گفتم شاید کلیشه ای به نظر میان ولی فیلم در اکثر دقایق درگیر کننده است که اونم به لطف انتخاب خوب بازیگران است که به خوبی این شخصیت های سمپاتیک را جان بخشیده اند. سناریوی فیلم شاید مقایسی عظیم نداشته باشه ولی به قدر کافی جذابیت و درگیری عاطفی برای مخاطب ایجاد میکنه.

آیا "جهش یافته های جوان" به قدر کافی ترسناک است که بهش لقب یک فیلم ترسناک تمام عیار داد؟ نه. آیا به قدر کافی ملودراماتیک است که یک فیلم خانوادگی محسوبش کنیم؟ نه. آیا فیلم بدیه؟ نه. کاملا قابل تماشاست، با لیاقت ساخته شده و هر چه قدر جلوتر میره بهتر میشه. یعنی فیلمی که اولش فقط OK به نظر میاد آخرش مثل یک اثر خوب تموم میشه. حتی افکت های ویژه فیلم هم بد نیستند و یه سری صحنه ها در انتها که مربوط به شخصیت ماجیک میشن خیلی هم عالین! حتی ظاهرِ گرگی شخصیت ولفس بین از تمامی سگ های رایانه ای فیلم "آوای وحش" بهتره.

فیلم ترسناک کمیک بوکی

جاش بون به عنوان کارگردان و نویسنده فیلم فیلمی ساخته که آدم رو به یاد اولین فیلم ایکس من میندازه که اگه الان دوباره تماشایش کنید شما را به یاد قسمت پایلوت سریال های این دوره زمانه میندازه. فرقش اینه که بون فیلمش را در دوره ای ساخته که فیلم های ابرقهرمانی اگر میخواهند برای مخاطب جذاب باشند باید حتما در مقیاسی بسیار بزرگ و حماسی ساخته شوند و گرنه نمیتوانند خودشون رو مطرح کنند. اگر فیلم اول ایکس من الان ساخته میشد (با اون سکانس مبارزه ساده در ایستگاه قطار یا اون فینال اکشنی که در مجسمه آزادی رخ میداد) به همون سرنوشتی دچار میشد که "جهش یافته های جوان" دچارش شد.

میزی ویلیامز

نقطه قوت اصلی فیلم در بازیگرانش است که اصلی ترین آنها بلو هانت در نقش دانی مون استار (این اولین فیلم ابرقهرمانیه که شخصیت اصلی اش سرخپوست است و از این نظر هم حائز اهمیته) و میزی ویلیامز در نقش ولفس بین هستند. فیلم علاقه ای رومانتیک بین آنها ایجاد میکند که جذاب نظر میاد. همه شخصیت های اصلی عضو New Mutants درست مثل دنیای کمیک از قدرت های خود ترسیده اند و اینکه چه تاثیری روی رابطه شون با همدیگر و دیگران میگذاره. ولی برای دانیله و ولفس بین فرقش اینه که کسی را در یکدیگر پیدا کرده اند که این موضوع رو تجربه کرده و درکش میکنه.

نیو میوتنتس

هیچ کدام از این جهش یافته های جوان از قدرت های خودش دلخوشی نداره ولی همه شون با اکراه قبولشون میکنند زیرا چاره دیگری ندارند. هر کاراکتر در این موسسه است زیرا قدرتش باعث کشته شدن کسی شده است و این باعث شده اکثرشون عذاب وجدان بگیرند و خودشون رو مقصر بدونند. در این بین شخصیت ایلیانا که نقشش رو آنیا تیلور جوی بازی میکنه در مقایسه با بقیه مهارت بیشتری در کار کردن با قدرت هایش داره که فیلم به خوبی از این قدرت ها در بخش پایانی استفاده میکنه. چارلی هیتون در نقش سم گاثری دارای خطرناک ترین قابلیت ها در فیلم است ولی فیلم هرگز آنها را به نشان نمیدهد . یعنی قدرت هایش اجازه آزاد شدن پیدا نمیکنند و این باعث شده تا ایلیانا دارای بیشترین صحنه های اعجاب انگیز در فیلم باشد. شخصیت روبرتو داکاستا که نقشش رو هنری زاگا بازی میکنه هم یک صحنه به یاد ماندنی داره که در آن قدرت هاش فاش میشه ولی از قدرت هایش در بخش پایانی فیلم اثر خاصی نمیبینیم (این رو هم باید گفت که انتخاب آقای زاگا برای این نقش با انتقاداتی همراه بوده. به ویژه از سوی آقای باب مک لوید به عنوان طراحی که کمیک های New Mutants را به همراه کریس کلرمونت خلق کرد. به عقیده آنها این شخصیت در دنیای کمیک پوست تیره ای داشت ولی در فیلم بیخودی سفیدش کرده اند).

ماجیک

در میانه فیلم یک بخش فان هستش که اشاره ای داره به فیلم معروف و کلاسیک "کلوپ صبحانه" ساخته جان هیوز و جاش بون خودش گفته که این فیلم رو به عنوان منبع الهام بخش در نظر گرفته بوده. همین مساله باعث شده نوعی حس و حال و گرمای ناشی از به سن بلوغ رسیدن و سرخوشی به فیلم داده بشه. و البته بون دروغ نگفت وقتی که گفت در این فیلم لایه هایی از آثار استیفن کینگ هست. به خصوص به فیلم "آتش‌افروز" (Firestarter‎) محصول سال 1984 که از روی کتابی از آقای کینگ ساخته شده. ردپای سریال "بافی، قاتل خون آشام ها" هم در فیلم دیده میشه ، به ویژه اپیزود Hush. در مجموع "جهش یافته های جوان" اولش آشنا و کلیشه ای میزنه ولی در نیمه دوم سرحال میاد!

بازیگر مارول

در حقیقت یک سوم ابتدایی کنده و خیلی توضیح اضافه میده. درسته که بازیگران خوبن ولی شاید شیدن لهجه خانم جوی و آقای هیتون برای خیلی ها آزار دهنده باشه. اون بخشی که آهنگ "دختر کارگر معدن دغال" پخش میشه و سم هم گذشته رو تعریف میکنه به نظرم زائده و به خودم گفتم: دیگه بسه به خدا! فهمیدم! این پسر جنوبیه و تو معدن ذغال سنگ کار کرده و ... یه سری صحنه هم هست که آدم با خودش میگه پس چرا این شخصیت از قدرت های خودش استفاده نمیکنه تا از مخمصه خلاص بشه؟ این سئوالات اعصاب خرد کن گاهی باعث انحراف ذهن تماشاچی میشه.

خرس شیطانی

"جهش یافته های جوان" به عنوان فیلمی که در یونیورس سینمایی ایکس من جریان داره شامل اشارات و ایستراگ هایی درباره فیلم های و کمیک بوک های مردان ایکسه و به نظر میرسه فاکس قصد داشته با ساخت آن سمت و سوی جدید به فرنچایز سینمایی X-menبده ولی خریده شدن فاکس توسط دیزنی برنامه ها رو عوض کرده. ولی الان چیزی که مشاهده میکنیم اینه که فیلم روی پای خودشه و میتونه به عنوان اثری مستقل دیده بشه و حالا که ایکس من قراره در MCU به کار بره این فیلم هم مثل سگ آواره ای شده که به هیچ گله ای تعلق نداره!

"جهش یافته های جوان" به دلیل جار و جنجال زیادی که به خاطر تاخیر بابت اکرانش به وجودش اومد حالت یک فیلم کالت (cult) پیدا کرده بود که مخاطب برایش نوعی کنجکاوی خاص داشت ولی الان مثل یک عنوان OK در فرنچایزی خسته و بازنشسته میمونه که میشه یک شب آن را تماشا کرد و لذت برد و سرگم شد و همین! من خودم این فیلم را در یک سینمای ورود با خودرو (drive-in) دیدم که میدونم در ایام کرونا روش خیلی امنی برای فیلم دیدن نیست ولی احتمالا فان ترین و بهترین روش برای دیدنش بود.

دوست دختر میزی ویلیامز

نتیجه گیری: "جهش یافته های جوان" لیاقتش این نبود که چند سال بلاتکلیف باشه. این فیلم اصلا اون افتضاح غیرقابل تماشایی که خیلی ها خیال میکردن باشه، نیست و کاملا قابل تماشا و سرگرم کننده است ولی گاهی اوقات کلیشه ای میشه. بودجه و مقیاس محدودی هم داره که از این نظر با آثار جدید ژانر خودش قابل مقایسه نیست. بازیگران خوب انتخاب شده این فیلم باعث شده اند کاراکترهای داغون و مشکل داری که نقششون رو بازی میکنند برامون ملموس و قابل ترحم باشند و ما با اونا بیشتر از خیلی از شخصیت های برخی فیلم های اخیر سری مردان ایکس حال میکنیم. علیرغم اینکه نیمه اول فیلم خیلی قابل پیش بینی و معمولی جلوه میکنه ولی در نیمه دوم عجیب تر و جذاب تر میشه. "جهش یافته های جوان" قبلش تنها به عنوان اثری که نسب بهش کنجکاوی داشتیم مطرح بود ولی از آن چیزی که فکر میکردیم بهتر است و از سطح توقعات ما فراتر میرود.

امتیاز: 7 از 10

نویسنده: جیم ویژودا

مترجم: سارا عفتی