نقد و بررسی فیلم های 2014

نگاهی داریم به فیلم های سال 2014 كه از روی كمیك بوك های ابرقهرمانی ساخته شدند ...

مقدمه: امسال را خیلی از هواداران دنیای كمیك بوك و همچنین منتقدین سینمایی به عنوان سال طلایی اقتباس های كميك بوكی میدانند زیرا این آثار همچون سالهای اخیر با فروش خیره كننده سلطه بلامنازع خود را بر هالیوود حفظ كردند و در ضمن با نقدهای عمداتاً خوب و مثبتی كه نصیب شان شد بار دیگر ثابت كردند كه آثار كمیك بوكی لیاقت آنرا دارند كه حتی در رشته بهترین فیلم سال و كارگردانی كاندید جوایزی همچون اسكار باشند. اوضاع آنقدر خوب بود كه حتي انيميشن هايي مثل Big Hero 6 يا Lego Movie هم كه از روي كميك بوك خاصي ساخته نشده بودند ولي المان هاي يا شخصيت هاي كميك بوكي در آنها به كار رفته بود نيز با موفقيت شگفت انگيزي مواجه شدند. پس اين شما و اين هم نقد هاي اينجانب از اين آثار كه اميدوارم مورد پسند واقع شود.

شهر گناه: زنی كه ارزشش را دارد به خاطرش آدم كشت

(Sin City: A Dame to Kill For)

شهر گناه 2

كارگردان: رابرت رودریگوئز، فرانك میلر

بازیگران: میكی رورك، جسیكا البا، جاش برولین، جوزف گوردون لویت، ایوا گرین، بروس ویلیس

بودجه: 65 میلیون دلار

میزان فروش در جهان: 40 میلیون دلار

دنباله ای كه خاطره خوش قسمت اولش را به كل در ذهن بیینده منهدم میكند! البته فیلم شروع خوب و امیدوار كننده ای دارد و المان هایی كه قسمت اول را خاطره انگیر كرده بودند را با موفقیت تكرار میكند. ولی تقریبا از دقیقه 30 یا 35 تازه متوجه میشویم كه با چه آشغالی مواجه هستیم. برای من جای تعجب است كه چرا آن بخش جذاب داستان كه به جوان قمار باز و كل كل هایش با سناتور قدرتمند و فاسد شهر اختصاص دارد اینقدر زود و بیخود به پایان میرسد. یعنی سازندگان این اثر بهترین بخش فیلم را به بدترین نحو ممكن تمام میكنند و میروند سراغ موضوعات غیر جذاب بعدی.

سين سيتي 2 - شهر گناه 2

البته موضوع اصلی كه همان اغواگری های زنی است كه ایوا گرین نقشش را بازی میكند هم ابتدا جذاب است ولی در نهایت خیلی بد به سرانجام میرسد. بخش انتقام گیری آن دختر رقاصه از سناتور هم كه آنقدر افتضاح است كه هر چه كمتر بگوییم بهتر است. كلا انگار 10 ، 15 دقیقه آخر را همه دارن عمدا از خودشان مسخره بازی در می آورند (چه پشت دوربین ، چه جلوی دوربین)! البته بازی ها به جز «جسیكا آلبا» (كه همیشه روی مخ است) خوب هستند . مخصوصا جاش برولین ، «ایوا گرین» و «میكی رورك» كبیر. اگر در قسمت اول نوع و استایل بصری فیلم كاملا بدیع و همه چیز درست در جای خودش به نظر میرسید (حتی سكس و خشونت) اما اینجا انگار هیچ چیز جای خودش قرار ندارد و با آشفته بازاری طرف هستیم كه همه چیز اش افراطی و نامناسب به نظر میرسد (مخصوصا سكس و خشونت)

ای كاش هیچ وقت قسمت دوم سین سیتی ساخته نمیشد و ما این قدر شاهد سقوط آزاد رابرت رودریگوئز و فرانك میلر به ورطه ذلت نبودیم...

امتیار من به این فیلم: 4 از 10 (یك امتیاز رو فقط به خاطر ایوا گرین دادم!!!)

كاپیتان آمریكا: سرباز زمستانی (Captain America: The Winter Soldier)

كاپیتان آمریكا: سرباز زمستانی

كارگردانان: انتونی روسو، جو روسو

بازیگران: كریس اوانز، اسكارلت یوهانسون، سباستین استن، انتونی مكی، ساموئل ال جكسون

بودجه: 170 میلیون دلار

میزان فروش در جهان: 715 میلیون دلار

واقعا از دیدن قسمت دوم "كاپیتان آمریكا" لذت بردم و به نظرم فوق العاده بود. فیلمنامه قوی، بازی های خوب و جلوه های ویژه زیبا. این فیلمی بود كه همیشه دوست داشتم از روی كاپیتان امریكا ساخته بشه. كریس اوانز در نقش كاپیتان آمریكا حرف نداره. قبلا هم گفته بودم ولی بازم میگم كه كاپیتان آمریكایی كه او و مارول استودیوز خلق كردن خیلی جذاب تر و سمپاتیك تر از كاپیتان آمریكای دنیای كمیكه و خیلی راحت میشه باهاش ارتباط برقرار كرد. تم های داستانی هم به نظرم خیلی هوشمندانه و جذاب بودن و اگر به لایه های زیرین فیلم دقت میكردین یه جورایی شعار ضد امریكایی میداد و انگار كاپیتان امریكا علیه سیاست های آمریكا میجنگید (اشاره به تحت تعقیب قرار گرفتن كاپیتان آمریكا توسط شیلد و ..) مخصوصا اونجایی كه كاپیتان با دیدن اون سلاح های عظیم شیلد به نیك فیوری میگه : "این اسمش ازادی نیست ، ترسه "

كپتان امريكا 2 وينتر سولجر

این فیلم یكی از بهترین فیلم های اكشنی هستش كه در سالهای اخیر دیده ام . سكانس های خلاقانه و نفس گیری داره كه واقعا اون شور و حال پانل های اكشن «جك كربی» فقید رو روی پرده سینما زنده میكنند. همه شخصیت های فیلم سر جای خودشون هستن. واقعا باورم نمیشه اینقدر از دیدن «فالكن» تو یه فیلم كاپیتان آمریكا اینقدر لذت ببرم چون همیشه این شخصیت را مضحك و زائد برای كمیك های كاپیتان امریكا میدونستم. اسكارلت یوهانسن در نقش «بلك ویدو» عالیه. او طوری هست كه باید باشه. یعنی تماشاچی خیلی وقتها به نیت اش شك میكنه و نمیدونه واقعا كدوم سمته. احساس میكنم اگه فیلمی مستقل و موفق قراره از روی یه ایر قهرمان مونث ساخته بشه ، همین شخصیته! رابرت ردفورد بزرگ هم كه نقش آفرینی اش عالیه و از اونجایی كه از بازیگرای درجه اول دهه 70 میلادی به شمار میاد (یعنی دوران طلایی فیلم های تریلر و جاسوسی) باید به كسی كه برای این نقش درست اش كرده احسنت گفت. بازیگر نقش وینتر سولجر هم دقیقا همونیه كه باید باشه: قاتلی خونسرد ، بیرحم و كاریزماتیك.

راستش من تا نزدیكی های اواخر فیلم میخواستم این فیلم رو به عنوان بهترین فیلمی كه تا به حال مارول استودیوز ساخته معرفی كنم ولی یكی دو تا ایراد جزئی به چشمم امد كه باعث شد هنوز "اونجرز" رو لایق این عنوان بدونم. منظورم اونجایی كه كاپیتان آمریكا به همراه رفقا بر میگردن به شیلد و اونجا كاپیتان پشت بلندگو به همه اعلام میكنه كه برگشته و فاش میكنه كه "شیلد اون چیزی نیست كه همه فكر میكردن هست" و پرده از نقشه خبیث ادم بد داستان برمیداره. به نظرم این صحنه یه كم غیر قابل باور و كارتونی بودش (واقعا چرا همگی با شنیدن صدای كاپیتان كه میتونه ضبط شده و قلابی باشه حرفش رو باور كردن و علیه آدم بد داستان شدن ؟!!)

كاپيتان امريكا 2

به علاوه به نظرم نقشه و برنامه شخصیت خبیث داستان یه كمی كلیشه ای و غیر جذاب بود (منظورم بردن اون hellicarrier به اسمون و هدف قرار دادن ادمهایی كه برای هایدرا تهدید محسوب میشن، هستش!) والی از اینا كه بگذریم داستان و فیلمنامه این فیلم خیلی پخته و جذابه. یكی از نكات مثبت بزرگ فیلم اینه كه ربط چندانی به عالم سینمایی مارول نداره و سعی میكنه به جای اینكه خودش رو به مثلا اونجرز 2 متصل كنه ، داستان خودش رو تعریف كنه . دیالوگ های این فیلم هم از بهترین هایی هست كه تا به حال در یك فیلم كمیك بوكی شنیده بودم. ظریف، هوشمندانه و باحال! در هر حال كاپیتان امریكا: سرباز زمستانی از اون فیلم هایی هستش كه آدم با دیدنش احساس خوبی بهش دست میده، از اون فیلم هایی كه دوست داری چندین و چند بار تماشاش كنی ...

مارول الان در اوج پختگی قرار داره و نشون داده كه از ریسك كردن و اعتماد به كارگردان های گمنام نمیترسه. از جیمز گان (كارگردان "محافظین كهكشان") گرفته تا همین برادران روسو كه این فیلم رو ساختن. مارول داره مزد اعتمادش رو میگیره . به نظرم دی سی و وارنر باید از این رویه درس بگیرن. در ضمن اونا خوب كاری كردن كه تاریخ اكران "بتمن علیه سوپرمن" رو برای دفعه دوم تغییر دادن تا با تاریخ اكران قسمت سوم كاپیتان آمریكا تداخل پیدا نكنه چون "كاپیتان آمریكا" حالا دیگه حریف قدری شده و باید ازش حساب برد!

نمره من به این فیلم: 9 از 10

مردان ایكس: روزهای آینده و گذشته (X-Men: Days of Future Past)

كارگردان: برایان سینگر

بازیگران: هیو جكمن، مایكل فسبندر، جیمر مك اوی، ایان مك كلن، جنیفر لارنس، پاتریك استوارت

بودجه: 200 میلیون دلار

میزان فروش در جهان: 746 میلیون دلار

در ابتدا عرض كنم كه به «برایان سینگر» ارادت خاصی دارم. به نظرم اولین فیلم مردان ایكسی كه سال 2000 ساخت فوق العاده بود و لیاقت آن را دارد كه بیشتر از آن چیزی كه تحویلش میگیرند، مورد ستایش قرار گیرد چون راه را برای اقتباس های بعدی هموار كرد. "مردان ایكس 2" هم كه شاهكار بود و در لیست "10 فیلم بوكی برتر تاریخ" گنجاندمش.

سینگر در "مردان ایكس: روزهای آینده و گذشته" هم شاهكاری خلق كرده كه در نوع خود منحصر به فرد است چون ارتباطی جالب و ارگانیك با آثار قبلی و جدیدتر مردان ایكس (یعنی x-men first class) برقرار میكند و شاهد ارجاعات جالبی به شخصیت هایی مثل «ویلیام استرایكر» و پسرش (كه شخصیت های خبیث "مردان ایكس 2" بودند) هستیم. اما در عین حال سینگر اثری خلق كرده كه هویت خودش را دارد و میتواند روی پای خودش بایستد و برای هر مخاطبانی كه حتی آثار قبلی را ندیده اند هم سرگرم كننده باشد. ولی قطعا این فیلم برای كسانی بیشترین جذابیت را خواهد داشت كه اثار قبلی مردان ایكس را دیده اند.

مردان ايكس 6

تغییراتی كه در داستان اصلی به وجود آمده انصافا خلاقانه و هدفمند بوده اند. همانطور كه میدانید در كمیك ها این كیتی پراید است كه به گذشته میرود. اما توضیحاتی كه ابتدای فیلم داده میشود كاملاً بیننده را متقاعد میكند چرا «ولورین» باید به جای او به گذشته رفته و این ماموریت را انجام بدهد.

برایان سینگر درست مثل جاس ویدون (كارگردان اونجرز) استاد ساختن فیلم های ensemble است، یعنی فیلم هایی كه كاراكترهای متعددی دارند. او از همان زماني كه اولين شاهكارش یعنی "مظنونین همیشگی" را ساخت ثابت كرد كه تبحر ویژه ای در پرداختن به كاركترهای متنوع دارد و در اینجا هم به همه شخصیت ها به قدر كافی و به قدری كه لیاقتش را دارند پرداخته میشود، از چارلز اگزاویر گرفته تا مگنتو و میستیك و ... (البته ولورين حضورش در فيلم كافي نيست!) كلاً سینگر و فاكس از محبوبیت خانم «جنیفر لارنس» در سالهای اخبر باخبر بوده اند و او را به درستی به یكی از شخصیت های كليدی داستان بدل كرده اند. در این میان «كوئیك سیلور» پدیده ای است در حد لالیگا! عملكرد بازیگران هم همگی درجه یك و خیره كننده است.

كوئيك سيلور

البته فیلم نكان منفی هم دارد. مثلا یك سری حفره هایی در فیلمنامه به چشم میخورد كه تا حدی غیر منطقی و غیر قابل توجیه است . یكی از آنها به از دست دادن نیروهای فوق بشری چارلز اگزاویر (نسخه جوان) برميگردد. یعنی اگر فیلم را دیده باشید پس میدانید كه وقتی ولورین به گذشته برمیگردد و با چارلز ملاقات میكند او را در حال راه رفتن میبیند كه تعجب آور است چون در فیلم قبلی دیدیم كه او تیر خورد و فلج شد. سپس متوجه میشویم كه چارلز فرمولی از «هنك مك كوی» گرفته كه باعث میشود نیروهای ذهنی اش از بین برود ولی در عوض توانایی راه رفتن خود را بیابد! اخه توانایی ذهنی چه ربطی به راه رفتن دارد؟! البته میدانم كه این موضوع بايد ميبود تا نشان میداد چارلز در نهایت راه رفتن خود را فدا میكند و بار دیگر نیروهایش را بازمیابد تا از دستگاه «سریبرو» استفاده و میستیك را پیدا كند. این عمل سمبلی از امیدوار شدن دوباره او میباشد. ولی واقعا چرا فیلمنامه نویس از این ترفند غیر منطقی استفاده كرده؟

مشكل دیگر فیلم (كه معمولا در اكثر آثار سینگر به چشم میخورد) این است كه فیلم در میانه كمی كش دار میشود و ضرباهنگ كندی پیدا میكند. برخی از صحنه های اكشن هم انگار یه چیزی كم دارد. نمیدانم ... یك جور خلاقیت یا كمی حس نو و مدرن به همین دلیل صحنه های اكشن فیلم در مقایسه با مثلا "كاپیتان آمریكا: سرباز زمستان" كمی از مد افتاده و قدیمی به نظر میرسد. البته جلوه های ویژه فیلم بی نقص به نظر میرسند. به ویژه سكانسی كه مگنتو استادیوم ورزشی را از زمین میكند و به آسمان میبرد!

فيلم ايكس من

در هر حال "مردان ایكس: روزهای آینده و گذشته" فیلمی بسیار خوب و اقتباسی بسیار عالی است. به نظرم مهمترین دستاورد سینگر این است كه گندكاری های «برت رتنر» در فیلم "مردان ایكس 3: آخرین مقاومت" را درست میكند. به راستی سكانس نهایی كه ولورین را در مدرسه اگزایر نشان میدهد و دوباره اعضای اصلی مردان ایكس مثل «جین گری» و «اسكات سامرز» را زنده و در كنار هم میبینیم بسیار شوق انگیز و نوستالژیك است و اشك را از چشمان هواداران جاری میكند ...

این فیلم بدون شك بهترین فیلمی است كه تا به حال از روی كمیك های مردان ایكس ساخته شده ولی شخصا هنوز هم "مردان ایكس 2" را یك ذره بیشتر دوست دارم. شاید به خاطر اینكه میوتانت محبوب من یعنی ولورین در آن فیلم نقش جذاب تر و كلیدی تری داشت یا شایدم به خاطر صحنه بیادماندنی حمله سربازان به مدرسه اگزاویر و محافظت ولورین از شاگردان نوجوان كه انصافا هنوز هم یكی از بهترین صحنه های تاریخ فیلم های كمیك بوكی است.

نمره من به این فیلم: 8.75 از 10

مرد عنكبوتی شگفت انگیز 2 (The Amazing Spider-Man 2)

مرد عنكبوتی شگفت انگیز 2

كارگردان: مارك وب

بازیگران: اندرو گارفیلد، اما استون، جیمی فاكس، دین دیهان، سالی فیلد، پل جیاماتی، كولم فیور، فلیسیتی جونز

بودجه: 200 میلیون دلار

میزان فروش در جهان: 709 میلیون دلار

من هر چه میخواستم و میخوام درباره "مرد عنكبوتی شگفت انگیز 2" بگویم قبلا در نقد خودم نوشته ام (اگر آن را نخوانده اید اینجا را كلیك كنید). فقط به این جملات اكتفا میكنم:

"مرد عنكبوتی شگفت انگیز 2" فیلم خوبی است و لحظات بینظیری دارد ولی میتوانست خیلی بهتر باشد و حتی یك شاهكار. اما تصمیماتی (و شاید تغییراتی) در طول طول تولید فیلم رخ داده كه مانع از محقق شدن پتانسیل عظیم اش گردیده.این فیلم خاصیت عجیبی دارد... چیزهایی دارد که هواداری مثل من را به شدت نارحت میکند ولی همزمان چیزهایی هم دارد که مرا انگشت به دهان و ذهنم را به شدت درگیر میکند. هنوز هم تکلیفم باهاش مشخص نیست. نه میتوانم ازش متنفر باشم و نه میتوانم عاشقش شوم ...

نمره من به این فیلم: 7.5 از 10

لاك پشت های نینجا (Teenage Mutant Ninja Turtles)

لاك پشت های نینجا

كارگردان: جاناتان لیبسمان

بازیگران: مگان فاكس، ویل ارنت، ویلیام فیچتنر، دانی وودبرن، ابی الیوت، نوئل فیشر

بودجه: 125 میلیون دلار

میزان فروش در جهان: 465 میلیون دلار

همه چیز این فیلم در حد پایین است. از بازی ها گرفته تا فیلمنامه ، صحنه ای اكشن و جلوه های ویژه. همه جا رد پای نحس «مایكل بی» به چشم میخورد و به همین دلیل شاهد فیلمی هستیم كه جلوه های ویژه غلو آمیز در آن حرف اول را میزنند و تعاملات بین شخصیت ها و تمركز روي داستان به حاشیه رانده شده. ضمنا طبق معمول با صحنه های اكشنی روبرو هستیم كه به سرعت از جلوی چشم ما عبور میكنند ولی هیچ جایی را در ذهنمان اشغال نمیكنند و ماندگار نیستند.

اعتراف میكنم همیشه بیشتر از انیمیشن های لاك پشت های نینجا خوشم آمده تا كمیك های آن. فیلم هم خیلی سعی میكند شبیه به كارتون ها باشد (مخصوصا اون كارتون خاطره انگیز دهه 80 میلادی) . ابتدا شایعه بود كه قراره تغییرات زیادی در منشا لاك پشت های نینجا به وجود بیاد و اونا از فضا بیان. فیلم رو كه میبنیم آرزو میكنیم كاش آن شایعات درست بود چون تغییرات دیگری كه در فیلم هست به مراتب از اونی كه فكر میكردیم بدتره! یعنی ما در فیلم شاهد یك «اسپلینتر» هستیم كه هیج ربطی به «شردر» نداره! اون فقط یه موش آزمایشگاهی هستش كه بزرگ میشه. همین و بس. به همین دلیل هیچ دلیل خاص یا شخصی برای خصومت بین او و شردر نیست.

شردر

از همه بدتر اینكه اصلا قانع نمیشویم چرا اسپلینتر تصمیم میگیره ادم خوبی (البته تو فیلم میگه ایشون یه كتاب آموزش هنرهای رزمی پیدا میكنه و ازش یاد میگیره!!!) ولی یه موش عظیم چرا شخصیت خوبی میشه؟ از اون مهم تر چرا لاك پشت های نینجا قهرمان میشن؟ چرا؟ براي چي؟ راحتتون كنم فیلم یه گند كامل زده به شخصیت پردازی ها و به همین خاطره كه میگم كاش منشا كاركترها فضایی بود! مطمئنم الان هوادارای دو آتیشه لاك پشت های نینجا دارن خون گریه میكنن!

ما با فیلمی طرفیم كه فیلمنامه اش احمقانه است، «شردر» اش به طرز احمقانه ای شبیه به یه روبات «ترنسفرمرز» هستش، هیچ تعامل يا dynamic درست درموني بین لاك پشت های نینجا نیست، هیچ صحنه به یاد ماندنی نداره، شوخی هاش سطحیه و ... بازم بگم؟ واقعا دلیل ساخته شدن این فیلم را نمیدونم. ... اهان .. چرا میدونم! پول! اره ... به قول ،محمد اصفهانی» واسه پوله .. واسه پوله!

نمره من به اين فيلم: 3 از 10 (نه، اين دفعه رو كور خونديد چون هيچ نمره اي به مگان فاكس تعلق نميگيره!!!)

محافظین كهكشان (Guardians of the Galaxy)

محافظین كهكشان

كارگردان: جیمز گان

بازیگران: كریس پرات، زو سالدانا، برادلی كوپر، دیو باتیستا، وین دیزل، مایكل روكر

بودجه: 170 میلیون دلار

میزان فروش در جهان: 768 میلیون دلار

اگه یادتون باشه وقتی بار اول فیلم رو دیدم گفتم كه "محافظین كهكشان" fun ترین فیلم كميك بوكی تاریخه. ولی fun بودن تنها وجه اصلی این فیلم نیست چون اونقدر نقاط قوت داره كه آدم نمیدونه از كجا شروع كنه! اولا اینكه محافظان كهكشان از اون دسته فیلم های كميك بوكی هستش كه من خیلی دوست دارم. یعنی اصطلاحاً ذات كمیك بوكی اغراق آمیز و فانتزی خودش رو در آغوش میگیره و بدون اونكه ذره اي خجالتي بكشه ، هيچ سعی نمیكنه اثری تحویلمون بده كه اصطلاحاً همه چیز توش "واقعیه" یا "داركه" یا "خفن". در عوض سعی میكنه به قول «مسعود فراستي» "قصه" داشته باشه. قصه ای كه جذابه، شخصیت های جذاب داره و مهم تر اینكه به نحو احسن روایت میشه. این فیلم بار دیگر ثابت میكنه كه برای موفقیت لازم نیست حتما شخصیت های معروف داشته باشی یا جلوه های ویژه بزرگ و پر زرق و برق! نه! باید قصه بگی، اونم یه قصه گیرا. این همون فرمولی كه از عصر باستان همیشه جواب بده: قصه گویی جذاب.

«جیمز گان» برای این قصه تا تونسته شخصیت های با حال جمع كرده. یعنی من اصلا نمیتونم به شما بگم ستاره اصلی فیلم كیه چون انگار همه یه جورایی تو فیلم ستاره هستن. شما «گروت» رو در نظر بگیر. واقعا سكانس های تاثیرگذاری داره. «استار لرد» چی؟ برای خودش یه پا ستاره است. از شیرین كاري هاش بگیر تا اون رابطه عاطفی اش با مادرش. «دراكس»؟ فراتر از انتظاره! «راكت راكون» هم مثل یه ابر ستاره ظاهر میشه و با اون بدبینی و اون خوش قلبی ذاتی خودش دل بیینده رو تصاحب میكنه. حتی من میگم اون كاراكتر آبی رنگی كه اخرش هم معلوم نمیشه با پدر استار لرد چه صنمي داشته برای خودش یه ستاره است!

اما شاهكار جیمز گان اینجاست كه او بین تمام این ستاره ها تعامل و رابطه گیرا برقرار میكنه. به قول معروف جنس فیلم جوره! همه شخصیت ها مثل قطعات كوچكی میمونند كه در كنار هم یك پازل باشكوه رو تشكیل میدن.

نكته مثبت دیگه این فیلم اینه كه به معنای واقعی كلمه یك فیلم سرگرم كننده و خانوادگی هستش. من اعتراف میكنم از وقتی "مرد عنكبوتی 1" كه سال 2002 اكران شد تا به حال همچین فیلمی ندیده بودم. یعنی فیلمی كه بتونم در كنار پدر، مادر، برادر، همسر و ... كه ضرورتاً طرفدار كمیك بوك نیستن ببینم و آخرش بهم بگن: "چه فیلم خوبی بود". یعنی درسته كه "مردان ایكس : روزهای آینده و گذشته" عالیه ولی خدا وكیلی اگه به پسر خالتون بدیدش قدرش رو میدونه؟ اصلا دركش میكنه؟ عمرا اگه بكنه! ولی به جرات میتونم بگم فقط دو فیلم كمیك بوكی هستن كه به معنای واقعی مخاطب عام و تمام اعضای خانواده رو سرگرم میكنن: مرد عنكبوتی 1 و محافظین كهكشان!

راكت - گروت

یكی دیگه از نقاط قوت فیلم اینه كه به طرز باورنكردنی لحظات احساسی ، حماسی و كمدی رو با هم تركیب میكنه. مثلا اون سكانس آخر مبارزه با Ronan رو یادتونه؟ دیدید چطور جیمز گان اولش از Ronan یه دشمن شكست ناپذیر و مهیب خلق میكنه بعد اونو وصلش میكنه به صحنه بانمك رقص استار لرد برای پرت كردن حواس Ronan؟ تازه بعدش هم بلافاصله شاهد صحنه احساسی اتحاد اعضای گروه هستیم (اونجایی كه دست در دست هم میزارن) و در نهایت اشك ریختن های راكت برای گروت. این دقیقا چیزیه كه «مارك وب» در "مرد عنكبوتی شگفت انگیز 2" از انجامش عاجزه، یعنی تركیب بی نقص كمدی، اكشن، هیجان و لحظات عاطفی.

نكته مثبت بعدی اینه كه فیلم به طرز شگفت انگیزی همیشه سرحال و قبراق به نظر میرسه .. چطور بگم ... یعین هیچ وقت كسل كننده نیست. انگار كارگردان و فیلمنامه نویس برای هر لحظه برنامه ای دارن و هیچ چیزی رو الكی تو فیلم نزاشتن. به عبارتی دیگه همیشه یه جوكی، لحظه باحالی، پیچش داستانی، ارجاع هوشمندانه اي، Easter Egg اي و ... هست كه نظرت رو به خودش جلب كنه.

یكی دیگه از دستاوردهای فیلم اینه كه با وجود اینكه اشارات خوبی به دنیای مارول داره (و مثلا حتی به Nova Corps اشاره میكنه، یا به سنگ های ابدی و «ادام وارلاك») و به خوبي به دنياي سينماتيك مارول وصل ميشه ولی انگار یونیورس خاص خودش رو داره و تماشاچی میتونه بدون اینكه حتی یكی از فیلم های قبلی مارول رو دیده باشه ازش لذت كافی ببره.

ديو باتيستا

البته فیلم یكی دو تا ایراد جزئی هم داره. مثلا به نظرم رابطه استار لرد و «گامورا» یه كم زود گرم شد. كلا آدم مثبت شدن استارد لرد و به خطر انداختن جونش برای گامورا یه كمی عجله ای بود. در ضمن یه نظرم شخصیت گامورا تو فیلم به خوبي ديگر شخصيت ها پرداخت نشده. آدم خیلی با back ground اش حال نمیكنه.

در هر حال "محافظان كهكشان" از نظر من فیلم برتر كمیك بوكی امساله و به هالیوود و تهیه كننده هاش بار دیگر نشون ميده كه برای موفقیت فقط كافیه یك قصه جذاب با شخصیت های جذاب داشته باشی و یه سری سازنده كه به ذات منبع اصلی و شعور تماشاچي احترام میزارن و بلدن قصه شون رو چطور روایت كنن. محافظین كهكشان از اون دسته فیلمایی هستش كه وقتی از سالن سینما می آیی بیرون لبخندی حاكی از رضایت بر لبانت هست و حس میكنی دیدنش ارزشش رو داشته ...

نمره من به این فیلم: 9.25 از 10

مهدی ترابی مهربانی