بدترین کاورهای بازی های کمیک بوکی

این مقاله به افتخار انتشار بازی جدید اسپایدرمن تقدیم به شما میشود.

مقدمه: ابرقهرمانان کمیک بوکی و دنیای ویدئو گیم اشتراکات فراوانی با هم دارند. اونا شخصیت های رنگارنگی هستند که قدرت های باحالی دارند و با آدم بدها میجنگند و پیش میروند تا موفق شوند و این دقیقا کاری است که شما در دنیای گیم انجام میدهید. به خاطر همین است که تا به حال بارها و بارها از روی شخصیت های کمیک بوکی گیم ساخته شده که برخی از آنها بسیار هم محبوب و پرفروش و معروف شده اند. ولی خیلی وقت ها هم بوده که بازی های ابرقهرمانی با موفقیتی مواجه نشده اند چون اکثرا به بهانه فلان سینمایی منتشر شده اند و هدفشون چیزی نبوده جز سو استفاده از محبوبیت نام فلان شخصیت یا فلان فیلم سینمایی. همین مساله برای کاور آرت (Cover Art) هم صدق میکنه. یعنی واقعا آدم بعضی وقتها تعجب میکنه که برخی از گیم ها چرا اینقدر کاور آرت بیخود و مزخرفی دارند در حالی که دنیای کمیک از این همه غنای بصری برخوردار است. و البته از یاد نبریم که کاور آرت اون قدیما خیلی مهم بود چون مثل کاور کمیک عمل میکرد. یعنی میخوام بگم اون موقع اینترنت نبود که شما مثلا با دیدن گیم پلی یا تریلر بخواهید یک بازی رو بخرید. اون موقع شاید تنها دلیلی که میتونست شما رو مشتاق کنه برای خریدن یک گیم، کاور آرت آن بود. و البته معمولا اون ناشرینی که کاور آرتی رو انتخاب میکردند که برگرفته از دنیای کمیک بود، معمولا فروش بهتری داشتند . در هر حال در این مقاله قراره 10 تا از بدترین ها رو انتخاب کنیم.

(برای خواندن مقاله بهترین کاور آرت های بازی های کمیک بوکی، اینجا را کلیک کنید).

10- فلش

فلش

بازی فلش برای کنسول سگا مستر سیستم (Sega Master System) در سال 1993 عرضه شد و براساس سریال تلویزیونی فلش که از شبکه CBS پخش میشد، ساخته شده بود. البته ربط چندانی به سریال نداشت! نکته عجیب اینه که دو سال بعد از این که سریال کنسل شد منتشر شد! ضمن این که سال 1993 کنسول مستر سیستم دیگر در ژاپن و آمریکا ساپورت نمیشد . بنابراین این بازی فقط در اروپا منتشر شد! از همه بدتر هم احتمالا کاورش بود . بسیار ساده و بدون خلاقیت. سه فلش در کنار یکدیگر. یعنی اصلا شما رو یاد سرعت بالای فلش نمیندازه بلکه باعث میشه به اشتباه فکر کنید سه تا فلش تو بازی حضور دارند!

9- آکوامن: نبرد برای آتلانتیس

گیم آکوامن

قبلا در این مقاله این بازی مزخرف رو به عنوان یکی از بدترین های تاریخ معرفی کرده بودیم. سال 2003 برای کنسول های زمان خودش اومد. خیر سرش به مناسبت انتشار سری ششم از کمیک های آکوامن هم ساخته شده بود! بنابراین آکوامن در این بازی ریش داشت. کاور ارت بازی واقعا بده. عوض این که مثلا تصویری از آکوامن را ببینیم که با اون دست چنگکی خودش داره با آدم بدها در زیر آب میجنگه ما چی دیدیم؟ نیزه سه شاخه! اگه عنوان رو از روی کاور برمیداشتیم میشد مثلا برای بازی "پری دریایی کوچولو" هم ازش استفاده کرد! البته خوبیش اینه که این کاور بد باعث شد خیلی ها بازی رو نخرن و از این تجربه اسفناک به دور باشند!

8- اتحاد نهایی قهرمانان مارول

اتحاد نهایی قهرمانان مارول

قسمت اول بازی Ultimate Alliance فوق العاده بود و بنده اون رو به عنوان یکی از برترین بازی هایی که اسپایدرمن در آن حضور داشته در این مقاله انتخاب کردم. ولی قسمت دوم به خوبی قسمت اولش نشد. تازه قراره بود داستان معروف "جنگ داخلی" رو هم اقتباس کنه ولی به اون داستان هم گند زد. برای پس زمینه کاور قسمت دوم از ایده شیشه که شکسته شده استفاده شد. از کارکتر مدل های داخل بازی هم استفاده شد که خیلی بی روح بودند. آدم هر چی به کاور نگاه میکنه انگار یه چیزی کم داره.

7- بتمن و رابین

بازی بتمن و رابین

تو این چند ساله ملت اونقدر با بازی های عالی بتمن ساخت شرکت راک استدی عادت کرده اند که یادشون نمیاد در اون سالهای دورتر بتمن خدای داشتن بازی های بیخود بود! یکی از اونا "بتمن و رابین" بود که یادتون باشه اینجا یکی از بدترین های تاریخ بازی های کمیک بوکی محسوبش کرده بودیم. از اسمش هم معلومه که به مناسبت اکران یکی از بدترین فیلم های تاریخ یعنی "بتمن و رابین" ساخته جوئل شوماکر ساخته شده بود. کاور آرت بازی هم که کاملا بی رمقه. یعنی ایده بهتری به ذهنشون نرسیده بود؟ تصویر کلوز آپ آقای جورج کلونی در نقش بتمن؟ فقط همین؟ اصلا بتمن داره چیکار میکنه؟ سلفی میگیره؟ لوگوی روی کاور دقیقا همونیه که برای فیلم مورد استفاده قرار گرفت. ولی معلوم نیست چرا رنگش رو از سفید به زرشکی عوض کردن تا با بقیه کاور تداخل ایجاد کنه!

6- بتمن : انتقام

بتمن : انتقام

بازی Batman: Vengeance پتانسیل بالایی داشت و از سریال تحسین شده و معرکه "بتمن: مجموعه کارتونی" الهام گرفته بود. همچنین برخی از صداپیشگان اصلی این مجموعه در بازی هم به کار گرفته شده بودند ، مثل کوین کان روی و مارک همیل . تیم سازنده اش هم بود Ubisoft Montreal که میدونید بعدا شاهکارهایی مثل Prince of Persia، Far Cry و Assassin’s Creed رو ساخت. با این حال معلوم نیست چرا این بازی همه پتانسیل خودش رو هدر داد . کاوری که برای نسخه های PS2 و Gamecube به کار رفت خوب نبود . عجیبه که نسخه Xbox کاور خیلی بهتری داشت چون از طراحی های «بروس تیم» الهام گرفته بود (اگر میخواهید اون کاور رو ببینید، اینجا رو کلیک کنید).

5- ریشه های مردان ایکس: ولورین

یک مثل معروف هست که میگه بازی های tie-in (یعنی اونایی که به مناسبت اکران فیلم سینمایی ساخته میشوند) اصلا خوب از آب در نمیان. ولی این بازی یک استثنای بزرگه. چون یک بازی بسیار خوبه براساس یک فیلم خیلی بد! (تو این مقاله فیلم " ریشه های مردان ایکس: ولورین" رو به عنوان یکی از بدترین و نا امید کننده ترین فیلم های کمیک بوکی تاریخ سینما معرفی کرده بودیم). اما گفتم که بازیش خیلی عالی بود مخصوصا اون نسخه Uncaged . شاید دلیلش این بود که بازیش زیاد به فیلمش ربطی نداشت! سازنده اش Raven Software بود که قبلا شاهکار هایی مثل X-Men Legends و Marvel Ultimate Alliance رو ساخته بود (و البته Call of Duty ) ولی معلوم نیست چرا از تمثال هیو جکمن در فیلم برای کاور بازی استفاده کردند؟ لابد اینجوری میخواستند فروش رو بالا ببرند ولی خبر نداشتند که فیلمش گند از آب درمیاد!

4- مردان ایکس 2: جنگ های کلونی

بازی ایکس من 2

این بازی شگفت انگیز وقتی در سال 1995 توسط شرکت Headgames برای کنسول محبوب و دوست داشتنی دهه 90 میلادی یعنی "سگا جنسیس" عرضه شد، حسابی ترکوند! خیلی ازش استقبال شد. در واقع این بازی دنباله بازی X-men است که سال 1993 آمد ولی میشه گفت زمین تا آسمان باهاش فرق داره و تغییرات عمده ای در گیم پلی و گرافیکش ایجاد شده بود. ضمن اینکه بازی قبلی بسیار سخت بود ولی این بازی از هر نظر عالی بود. شخصیت های جدیدی مثل «وحشی» (Beast) و «سایلوک» هم به شخصیت های قبلی یعنی ولورین، گمبیت، سایکلاپس و نایت کرالر اضافه شده بودند. و از همه جالب تر اینکه بعد از مرحله سوم شما میتونستید با «مگنتو» هم بازی کنید!!! داستان بازی براساس یکی از کمیک هایی بود که آن موقع در دنیای مردان ایکس چاپ میشد: نژادی فضایی به نام Phalanx داشت خودش رو با مردم زمین ترکیب و از روی میوتانت ها کلون میساخت تا بتونه همه چی رو تسخیر بکنه. ولی متاسفانه کاور این بازی چندان چشمگیر نیست . ژست شخصیت ها خوب نیست و معلوم نیست چرا همه آنها در سمت راست چپانده شده اند و به همین دلیل کاور شلوغ به نظر میرسه. همچنین پس زمینه کاور مناسب نیست و ظاهر زشتی بهش داده.

3- سوپرمن 64

سوپرمن 64

بدترین بازی کمیک بوکی تاریخ قطعا هم باید یکی از بدترین کاورها رو داشته باشه! اصلا این بازی سوپرمن برای نینتندو 64 برای خودش جوکی شده! حتی یک نکته مثبت هم نداشت لامصب. از کنترل ها گرفته تا گرافیک و گیم پلی (تو این مقاله بیشتر راجع بهش توضیح داده ایم) . در هر حال سازندگان بازی به جای استفاده از یک طراحی خوشگل بروس تیم از "سوپرمن: مجموعه کارتونی" از پس زمینه سبز که یادآور اون ابر سبز رنگ حال بهم زن بازیه استفاده کردن برای پس زمینه و گند زدند به همه چی!

2- مرد عنکبوتی 2: الکترو وارد میشود

مرد عنکبوتی 2: الکترو وارد میشود

بازی مرد عنکبوتی برای پلی استیشن از نظر من نه تنها بهترین بازی تاریخ مرد عنکبوتی بلکه یکی از بهترین های تاریخ بازی های کامپیوتری است. این بازی برای اولین بار یک عنوان درست و حسابی و واقعا معرکه کمیک بوکی را در قالب سه بعدی عرضه داشت و میشه گفت تمام بازی های ابرقهرمانی بعد از خودش را تحت تاثیر قرار داد. ولی قسمت دوم این بازی نتونست مثل قسمت اول خودش بدرخشه. البته ایراد خاصی نداشت ولی انگار سازندگانش همه ایده ها و شخصیت های جذاب را در قسمت اول مصرف کرده بودند و چیز خاصی برای قسمت دوم باقی نمانده بود! کاورش هم جوری بود که انگار توسط یک دانشجوی ترم اول رشته گرافیک ساخته شده بود. افکت های به کار رفته در کاور بی معنی هستند. اصلا چرا از محل تار انداز مرد عنکبوتی نور بیرون زده؟! و از همه مهم تر این که چرا از سه فونت مختلف برای لوگو استفاده شده؟!!!

1- مجازاتگر

مجازاتگر

وقتی سال 1993 بازی Punisher برای سیستم آرکید عرضه شد غوغای عظیمی به راه انداخت و شاهد یکی از بهترین بازی های تاریخ بودیم (این مقاله را بخوانید). ولی متاسفانه وقتی شرکت سازنده یعنی کپکام تصمیم گرفت اون رو برای کنسول خانگی سگا جنسیس پورت کنه نتیجه خوبی نداشت. اصلا کیفیتش با اون چیزی که تو ارکید دیده بودیم زمین تا آسمون فرق داشت. کاورش هم که یقینا زشت ترین کاور ممکن برای یک بازی کمیک بوکی بود. واقعا اون فرانک کسل است یا گوریلی که لباس پانیشر رو پوشیده؟! ببین چه زانوهای هیکلی داره که انگار پاهاش دارن میشکنند! تازه، اون آقایی که اون پشته و پیراهن تنش نیست قراره «نیک فیوری» باشه!!!

مهدی ترابی مهربانی