این مقاله به بهانه فرا رسیدن روز هالووین بار دیگر در صفحه نخست سایت قرار میگیرد!

مقدمه: "جهش یافته های جوان" اونقدر تاخیر خورد و اونقدر حرف و حدیث پشتش بود که خیلی ها میگفتن یک فیلم نفرین شده است ولی بلاخره منتشر شد و اینجا هم نقدش کردیم و مشخص شد که فیلم چندان بدی نیست. این فیلم سعی میکند المان های ترسناک/دلهره آور و ماورایی را با عناصر کمیک بوکی/ابرقهرمانی ترکیب کند. اما باید بدانید این اولین باری نیست که همچین فیلمی در تاریخ سینما ساخته شده. یعنی فیلم های ابرقهرمانی و کمیک بوکی دیگری هم هستند که سعی کرده اند جنبه های Horror پررنگی داشته باشند. در این مقاله میخواهیم برترین آنها را به شما معرفی کنیم.

10- کلاغ (Crow)

"کلاغ" عنوان فیلمی است محصول سال 1994 که بر اساس داستان کمیک بوک "کلاغ" اثر «جیمز اوبار» که در سال ۱۹۸۹به نگارش و تصویر درآمده بود، ساخته شد (برای آشنایی با شخصیت کلاغ در دنیای کمیک بوک، این مقاله را بخوانید). در این فیلم «براندون لی» (پسر «بروس لی») در نقش اصلی ظاهر شده ‌است. براندون حین فیلمبرداری این فیلم بر اثر ضرب گلوله کشته شد (این مقاله را بخوانید). داستان فیلم درباره «اریک دریون» (که یک خواننده موفق راک اند رول است) که با نامزدش ، درست یک شب قبل از ازدواجشان، توسط گروهی متجاوز شیطان‌پرست کشته می‌شوند. اریک یک سال بعد توسط یک کلاغ سر از قبر بیرون آورده و به دنیا بازمی‌گردد. او از تمامی متجاوزان انتقام سختی می‌گیرد … منتقدین و هواداران یکصدا این فیلم را به خاطر سبک بصری فوق العاده و صحنه های اکشنش ستودند. در مجموع حال و هوای تیره و تار و دلهره آور این فیلم خیلی ها را عاشق خود کرد.

9- اسپان (Spawn)

میدونیم که یکی از نا امید کننده ترین فیلم های کمیک بوکی بوده (این مقاله رو بخونید) ولی نمیتونید انکار کنید که چقدر جاه طلبانه بود. این فیلم که براساس یکی از محبوب ترین ضد قهرمانان دهه 90 میلادی به نام «اسپان» ساخته شد، درباره مزدوری است که توسط تیم خودش کشته میشه و بعد به جهنم میره و شیطان بهش میگه که میتونه برش گردونه ولی در عوض باید ارتشش رو رهبری کنه و ... بخش عمده ترسناک فیلم مربوط به شخصیت «وایولیتر» میشه. هیبت انسانی او که حالت دلقک رو داره در این فیلم عالی بود. در این فیلم تمام جزئیات جذاب ظاهر او به تصویر کشیده شد، از رنگ صورت تا قد کوتاه و شکم بزرگ! «جان لگویزمائو» هم واقعا عالی نقشش رو بازی کرد. در پسِ جوک‌های باد معده‌ای و شوخی‌های بیمزه، موجودی به شدت بدطینت و خشن پنهان شده.  گفته میشه خیلی از کودکانی که این فیلم را دیده اند به خاطر این نقش آفرینی دچار تشنج و شب اداری شده اند! این باعث شده شخصیت وایولیتر در کنار امثال Pennywise در فهرست ترسناک ترین دلقک های تاریخ سینما قرار بگیرد.

8- سوامپ ثینگ (Swamp Thing)

«وِس کریون» (Wes Craven)   از کارگردانان بسیار بزرگ ژانر وحشت بود که فرنچایزهای مهم و تاثیرگذاری همچون "کابوس در خیابان اِلم" و "جیغ" را پایه گذاری کرد. بنابراین سال 1982 دی سی تصمیم گرفت از وی بخواد از روی شخصیت مهم خودش به نام «سوامپ ثینگ» فیلم سینمایی بسازه (برای آشنایی با کمیک بوک این شخصیت، این مقاله را بخوانید). این فیلم با شرکت بدلکاری به نام «دیک دوراک» و دختر معروف دهه 80 میلادی هالیوود یعنی «آدرین باربو» ساخته شد و به موفقیت غیر منتظره ای هم رسید. وس کریون احتمالا با ساخت این فیلم میخواست به استودیوهای هالیوودی نشان بده که میتونه فیلمی بسازه که هم مایه های ترسناک داشته باشه و در عین حال ملودراماتیک و fun هم باشه. به همین دلیله که فیلم تا حدی لوس و سردرگم به نظر میاد ولی نوعی حسِ برجستهِ   گوتیک داره که باعث میشه در این لیست قرار بگیره.

7- کنستانتین (Constantine)

"کنستانتین فیلمی نسبتاً دارک است که فضای خفنی هم داره که نمیشه گفت زیاد ترسناکه ولی نقش آفرینی آقای «پیتر استورماره» (Peter Stormare)  هنوز هم یکی از بهترین و ترسناک ترین نسخه ها از شیطان در سینما محسوب میشه. ولی آقای استورماره به معنای واقعی به شیطان جان میده. شیطانی که او به ما تحویل میده با اون چشمان پولاد مانند و صدایی که به طور ناخوشایندی چرب ناک به نظر میاد، بسیار مرعوب کننده است و یادمون نمیره شیوه ای که باهاش در نهایت جشن میگیره که روح کنستانتین را به تسخیر خودش درآورده. او تونسته به طور خلاقانه ای حرکات خودش را در فیلم پیش ببره و با بدنش بازی کنه که باعث میشه تماشاچی اذیت بشه. ضمنا همانطور که در این مقاله گفته شد، این فیلم در کشور برونئی توقیف شد.

6- دارک من (Dark Man)

قبل از اینکه استاد «سَم رِیمی» سری فیلم های اسپایدرمن رو بسازه یک سری ابرقهرمانی دیگر هم داشت به نام "مرد تاریکی" یا "دارک من". داستان فیلم درباره دانشمندی بود که صورتش در حادثه ای به شدت آسیب میبینه و از ریخت میفته ولی سعی میکنه از ماسک هایی استفاده کنه تا صورتش رو مخفی نگه داره. همچنین موفق میشه از روی صدا و ظاهر دیگران کپی کنه تا با جرم و جنایت بجنگه. "دارک من" ترکیبی است از شخصیت های بتمن و «سایه» (Shadow)   ولی در عین حال نشان دهنده اینه که سم ریمی چقدر به داستان های ابرقهرمانی علاقه داره و چقدر دوست داره اونا رو با تم های دارک پیوند بزنه. "دارک من" هم خیلی خشنه و هم یه جاهایی خیلی بامزه میشه! (درست مثل فیلم جاودانه ریمی به نام Evil Dead). مثلا در یکی از صحنه ها خبیث داستان انگشتان یکی رو قطع میکنه و ... کلا به نظرم گریم لیام نیسن در نقش اصلی خیلی ترسناک و چندش آوره.

5- پسر جهنمی (Hellboy)

به سختی می‌توان تصور کرد که فیلمساز دیگری به غیر از «گی‌یرمو دل تورو» کارگردان مکزیکی‌الاصل هالیوود می‌توانست چنین اقتباس باشکوه و وفادارانه‌ای از کمیک‌های مستقل "پسر جهنمی (Hellboy) روانه‌ی پرده‌ی سینماهای جهان کند. دل تورو در فیلم تعادل دلپذیری میان صحنه‌های اکشن و شخصیت پردازی ایجاد کرده است. «ران پرل‌من» در قالب پسر جهنمی استثنایی است. او پرسوناژی جذاب خلق می‌کند که می‌توان به راحتی شیفته‌اش شد؛ ابرقهرمانی که در پس تمام توانایی‌های فوق بشری و ظاهر نامتعارفش، قلبی از طلا دارد. پسر جهنمی با بهره‌گیری از لشکری از کاراکترهای فرعی جذاب، ثابت می‌کند که ترکیب همگون ژانر ابرقهرمانی با عناصر فانتزی، ماوراء‌الطبیعه و رُمانتیک (!) چقدر می‌تواند خوش‌آیند باشد. و البته فیلم در جاهایی واقعاً ترسناک میشود، مخصوصا اون جاهایی که مربوط میشد به اون قاتل آلمانی که اسمش به نظرم «کرونن» بود و در دستانش شمشیر داشت!

4- گوست رایدر: شبح انتقام (Ghost Rider: Spirit of Vengeance)

قسمت اول فیلم "گوست رایدر" اثر متوسط رو به پایین بود كه لااقل برخی لحظات fun داشت ولی قسمت دومش که سال 2011 تحت عنوان "شبح انتقام" عرضه شد نكته درخشانی ندارد. واقعا جای تعجب داره كه با وجود كارگردانانی مثل «مرك نولدیل» و «برایان تایلور» كه سابقه ساخت آثار مهيجي در ژانر اكشن دارند اما این فیلم حتی صحنه های اكشن بدرد بخور و تماشایی هم ندارد. ولی باید اعتراف کرد که این فیلم حال و هوای خاصی داره که میتونه برای علاقمندان به آثار ترسناک جالب باشه مخصوصا بخش هایی که مربوط میشه به مراسم روح به جسم! این صحنه ها آدم رو به یاد فیلم های نازل ترسناک درهه 80 میلادی میندازند که به خاطر برخی از صحنه های خاص تو ذهنمون حک میشن! انصافا افکت های مربوط به تبدیل شدن نیکلاس کیج به گوست رایدر هم بهتر و ترسناک تر از قبل شده بود.

3- برایت برن (Brightburn)

"برایت‌برن" (Brightburn)فیلمی بود که بیشتر به خود تهیه کننده اش یعنی «جیمز گان» که نام مطرحی در میان اقتباس های کمیک بوکی هستش بر سر زبان ها افتاد. ولی با نقدهای مثبتی مواجه نشد. "برایت برن" در سبک ابرقهرمانی و ترسناک است و داستانش در مورد پسر بچه ای است که از قدرت فرا انسانی بهرمند است و سعی در استفاده از قدرت خود دارد. نقش آفرینی «جکسون ای. دان» (Jackson A. Dunn) در این فیلم واقعا ترسناکه! در روی سطح، این فیلم بررسی میکنه که چه میشد اگه کسی مثل سوپرمن به جای اینکه قهرمان باشه، خبیث میشد. ولی اگر به عمق آن نگاه کنیم متوجه میشویم که این فیلم داره به این سئوال قدیمی اشاره میکنه که "آیا مردم ذاتاً بد به دنیا میان و نمیشه آنها را نجات داد یا اینکه همیشه بارقه ای از امید برای رستگاری آنها وجود داره؟". جکسون دان در نقش خود هولناک است که واقعا برای یک بازیگر نوجوان در یک فیلم ابرقهرمانی به طور خاصی دارک محسوب میشود. به سختی میتوان اون مدل سرد و بی روحی که باهاش به نامادری خودش نگاه میکنه (قبل از اینکه ببره تا بکشتش) را فراموش کرد یا مدلی که شکلات گاز میزنه در حالی که اطرافش را فاجعه ای فرا گرفته که خودش به بار آورده!

2- بلید (Blade)

شاید خیلی از علاقمندان به آثار کمیک بوکی سینما خبر نداشته باشند که اولین فیلم واقعاً موفق ساخته شده از روی شخصیت های مارول، "بلید" است که سال 1998 اکران شد. در واقع این فیلم دو سال قبل از "مردان ایکس" و 4 سال قبل از "مرد عنکبوتی" به بازار آمد و اثر در خور و شایسته ای بود (برای آشنایی با شخصیت بلید، این مقاله را بخوانید). "بلید" فیلم خشنی بود که درجه R داشت و در برخی کشورها توقیف شد. اون سکانس ابتدایی فیلم که در یک کازینوی زیرزمینی رخ میدهد و ناگهان از سقف خون به زمین میبارد (مثل یک دوش بزرگ حمام) از همان اول نشون میده چه فیلم خفن و ترسناکیه! و اما شخصیت «دیکن فراست» با بازی به یاد ماندنی استیون درف معنای واقعی شرور بودن رو در فیلم نمایش داد: خوش آشامی ترسناک و نیرومند که حتی در میان خون آشام های دیگر هم منفور بود و اونقدر جاه طلب بود که بقیه هم نوعانش ازش میترسیدن!

1- کرانیکِل (Chronicle)

"کرانیکل" اثری متفاوت در ژانر ابرقهرمانی بود که سال 2012 عرضه شد. داستان فیلم در سیاتل، واشینگتن اتفاق می‌افتد، جایی که یک دانش‌آموز سال آخر به همراه پسر عمویش و یکی دیگر از دوستانش پس از ارتباط با شیئی ناشناخته دارای قدرتهای نامحدودی می‌شوند. این سه نفر از این توانایی‌ها برای اهداف شخصی و خوشگذرانی استفاده می‌کنند تا زمانی که یکی از آنها شروع به انجام اعمال پلید می‌کند. "کرانیکل" حال و هوایی رئالیستی دارد و این سئوال را مطرح میکند که در دنیای واقعی جوانانی به قدرت های فوق بشری دست پیدا کنند چه اتفاقاتی ممکنه براشون پیش بیاد. فیلمنامه این فیلم بسیار هوشمندانه است و داستانش با ریتم فوق العاده ای روایت میشه. فیلم ترکیبی است از ژانر ابرقهرمانی و " ویدئوی پیداشده" (found footage) که هیچ کس انتظارش را نداشت. داستان فیلم روایتی ترسناک و مهیج است از دوران نوجوانی اجتماع ستیزانه که نقش آفرینی های بسیار خوبی هم دارد. فیلم با وجود آنکه درجه PG-13 دارد ولی صحنه ای دارد که مربوط به دندان میشود و باعث میشه آدم کابوس ببینه!

مهدی ترابی مهربانی

این مطلب را به اشتراک بگذارید :