نقد سروش آریا منش برای فیلم "جوخه خودکشی" (Suicide Squad)

آقا امروز صبح بالاخره تونستم بلیط گیر بیارم و فیلم رو ببینم. نقد آنچنانی بلد نیستم و هر چی میگم فقط نظر خودمه.

ممکن هم هست یک قسمت هایی ـش بشکل اسپویل باشه پس اگه کسی منتظر دیدن فیلمه، نخونه.

حتی بیشتر از حضور سه ابرقهرمان در کنار هم، منتظر دیدن جوخه خودکشی بودم. فیلمی با تبلیغات فراوان و تیزر های فوق العاده از صحنه های نفس گیر که هر کسی را برای دیدنش مجاب می کرد. ولی درست قبل از اکران عمومی فیلم، سیل عظیم نقد های منفی و نارضایتی ها در همه جا پیچید. به شخصه، هیچ علاقه ای به خواندن نقد های منفی قبل از دیدن یک فیلم ندارم، اما حالا متاسفانه در حال نوشتن نقدی نه چندان مثبت هستم.

نفد جوخه خودکشی

داستان با نشان دادن دو صحنه از گذشته ددشات و هارلی کویین، شروع می شود و پس از آن به زمان حال می آید. جایی که تمام شروران زندانی شده اند و زندان بان مشغول اذیت و آزار آنهاست. دلیل اصلی تشکیل جوخه خودکشی، مرگ سوپرمن است و خب دلیل قابل قبولی ـست؛ ولی اینکه ابرقهرمانان دیگری را در فیلم به نمایش میگذارند اما در آن زمان که یک شهر بطور کامل درحال نابودی ـست، نشانی از این ابرقهرمانان نمیبینید بسیار عجیب است! دیدن یونیورسی سینمایی یکپارچه و مرتبط برای هر طرفداری (چه دی سی و چه مارول) یک آرزوست ک از چندین سال قبل به حقیقت پیوسته. ولی این کار به برنامه ریزی بسیار دقیق نیاز دارد که صراحتا در هیچ کجای یونیورس سینمایی دی سی قابل مشاهده نیست.

با توجه به دو فیلم اخیر یونیورس دی سی، می توان گفت اولین مشکل، عدم وجود روایت ساده و روان داستان است؛ همیشه "پیچیدگی" گزینه مناسبی برای نشان دادن عظمت نیست. هرچند شاید در مقایسه با "طلوع عدالت"، "جوخه خودکشی" کمی دارای کیفیت بالاتری بود. زمان پرداختن و بها دادن به شخصیت ها خیلی غیر معمول بود و زمانی که فلش بک های اولیه نمایش داده شد دقیقن میتونستی بفهمی کیا بیشتر قراره دیده بشن.برای مثال: کاتانا به یک باره و بدون هیچ پیش زمینه ای وارد داستان شد و تا پایان فیلم شاید به زور 3 جمله کوتاه گفت و رفت!!!

از نظر بازی هم می تونم بگم مزخرف ترین آماندا والر و کاتانا رو در این فیلم دیدم که غیر از بازیگر، بیشتر ضعف های فیلمنامه و دیالوگاشون بود. هرچند جرد لتو جوکر نسبتا خوبی رو ایفا کرد ولی به دل من اونجور که انتظار داشتم ننشست. صحنه های کمی رو بهش اختصاص داده بودن و در اصل اگر حذف هم میشد آنچنان آسیبی به فیلم نمی رسید. ولی من با رابطه او با هارلی مشکل داشتم.

«هارلی کوئین» و «جوکر» در دنیای کمیک رابطه ای عمیقا پیچیده و دارای نقص ولی در عین حال وفادارانه ای با هم دارند و در زیر تمام رفتار و تعاملات جنون آمیز بین آنها نوعی احترام متقابل وجود دارد چون هر دو حس میکنند به هم شباهت دارند. در فیلم آنها اکثر وقت را جدا از هم هستند ولی همش به یکدیگر فکر میکنند. «مارگو رابی» در نقش «هارلی کوئین» به اون درجه اعلا از وفاداری جنون آمیز به جوکر دست یافته. «جرد لتو» هم همچون یک نوجوان قلب شکسته میمونه! ولی هیچ ارتباط معنادار و جذابی بین آنها وجود نداره. انگار که در دو موج رادیویی متفاوت سیر میکنند و با هم مچ (match)نمیشوند. اصلا انگار در دو فیلم متفاوت حضور دارند! نمیدونم شاید به خاطر نوع شخصیت پردازی جوکره. یا شایدم به خاطر سبک بازیگری جرد لتو بوده یا شایدم جرح و تعدیل های زیاد وانر در این فیلم باعث به وجود آمدن این مشکل شده. ولی در هر حال هر چه که هست ما که هیچ نشانی از زوج محبوب گاتهام در این فیلم نمیبینیم.

نقش جوکر در فیلم آنقدر نبود که بشه درباره اش خوب قضاوت کرد ولی باز هم میشد خصوصیات جالبی در این جوکر دید. این جوکر غیر قابل پیش بینی است ولی در عین حال با جوکر جک نیکلسون فرق دارد. جوکر جک نیکلسون هم غیر قابل پیش بینی بود ولی تشنه قدرت و انتقام بود و هر کاری میکرد تا به هدفش برسه و به همین دلیل بود که تصمیمات غیر منتظره ای میگرفت. جوکر جرد لتو هم جوکر غیر قابل پیش بینی به نمایش میگذارد ولی انگار فقط در لحظه داره زندگی میکنه و انگار هر چیز جالبی به چشمش بخوره همون لحظه بهش علاقمند میشه ولی بعد ولش میکنه و میره سراغ چیز دیگه! در هر حال هنوز زوده درباره او قضاوت کنیم ولی چیزی که معلومه اینه که هر وقت او را در فیلم میبینیم ازش خوشمون میاد. در ضمن اونایی که فیلم رو دیدن میگن این جوکر حالت های حیوانی (animalistic) داره و مثل یک حیوان شکاری دنبال هدف خودش میره و خیلی هم پیگیره!

هارلی کوئین
نکته دیگه ای ک خیلی روو مخم بود این حضور نالازم ابر قهرمانایی مثل بت من و فلش بود. یه جورایی حس می شد که اضافین و به زور تو داستان چپونده بودنشون. سه صحنه برای بتمن و یک صحنه چند ثانیه ای برای فلش! که با حذف آن هم هیچ تغییری در روال داستان پیش نمی آمد.

و اما باید قبول کرد واقعا دنیای سینمایی دی سی (DCEU) که از سال 2011 و با فیلم ضعیف "گرین لنترن" ایجاد شد، از نظر شخصیت های خبیث کارنامه خوبی نداشته و متاسفانه جلوه های ویژه به کار رفته برای خلق آنها نیز افتضاح بوده؛ از دومزدی بگیر تا آرس در فیلم "واندرومن" و "پارالاکس" در فیلم "گرین لنترن" و البته شخصیت «ساحره» که در این فیلم او رونمایی شد. اولش هواداران خوشحال و ذوق زده شدند که قراره او را بر پرده سینما ببینند چون در دنیای کمیک بوک تاریخچه غنی دارد (از نظر روانشناختی هم پیچیدگی های زیادی داره). اما در نهایت او به یک ویلن کلیشه ای که میخواد دنیا رو بگیره تبدیل شد. نحوه به تصویر کشیده شدن این شخصیت با واکنش منفی و سنگین هواداران روبرو گشت و خیلی ها او را یکی از بدترین خبیث های تاریخ اقتباس های کمیک بوکی دانستند که حتی افکت های خوبی برای نشان دادن قدرت هایش یا اون دستگاهی که بهش میگفت "ماشین" هم ندارد. برادرش یعنی Incubus هم افکت ها رایانه ای خوبی نداشت. اصلا نوع به تصویر کشیده شدن جادو با کلیت فیلم همخوانی نداشت که به بخش اعظم آن برمیگرده به CGI (افکت ها یا گرافیک خلق شده توسط رایانه) به کار رفته در فیلم که به نظر میرسید هنوز تکمیل نشده باشند و انگار سازندگان جلوه های ویژه رایانه ای همچنان داشتند رویشان کار میکردند که وانر از زیر دستشون کشیده شون بیرون و بهشون گفته: دیگه وقت نداریم فیلم فردا اکران میشه!

داستان هم خوب نبود و ای کاش انقدر تایم فیلم پایین نبود. البته برخی صحنه های فان خوبی داشت ولی همونور که گفتم 99% فقط مخصوص هارلی بود. سکانس های مربوط به جوکر و هارلی کویین هم تجربه جدیدی بود ولی اصلا خوب نبود. تکنیک فیلم برداری و نمایش بگونه ای انتخاب شده بود که خود را در دنیای آنرمال این دو شخصیت، پیدا می کردی.

بتمن جوخه خودکشی

داشت یادم میرفت! طبق معمول هم یه صحنه کوچیک در مورد ایران داشت که وجود این موارد یه چیز عادی و روتین شده تو فیلمای هالیوودی.

در پایان می توان گفت پس از ناکامی فیلم "بتمن علیه سوپرمن : طلوع عدالت" ، هواداران انتظار داشتند که "جوخه خودکشی" با توجه به داستان و سبک متمایزش ( همکاری و تیم آپ چند شرور معروف کمیک ها برای یک هدف مشترک ) متفاوت و سرگرم کننده باشد اما سر انجام هنگامی که جوخه خودکشی بر روی پرده سینما آمد علی رغم فروش نسبتا زیادی که داشت اما باب میل بینندگان و هواداران و منتقدین نبود ! در حقیقت شاهد فیلمنامه ای غیر منسجم که مسائل بیهوده زیادی در آن وجود داشت ( نظیر فلش بک های زجر آور و بی تاثیر) بودیم. این فیلم فاقد هرگونه داستانک مجذوب کننده است! کارگردان واقعا کاراکترها را دست کم گرفته و به آنها کم محلی میکند. برخلاف تصورات حتی نقش آفرینی ها هم چنان حرفی برای گفتن نداشتند و غیر از «جرد لتو» ( جوکری که بیشتر صحنه هایش حذف شد... ) و «مارگو رابی»، باقی عملکرد باقی بازیگران مناسب نبود! و البته ویلن این فیلم رفت در صدر لیست بدترین خبیث های فیلم های کمیک بوکی!

نمره من به این فیلم:

4 از 10

(هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)

مقالات مرتبط: