نقد بازی Spider-Man: Web of Shadows

شخصیت محبوب اسپایدرمن درطول این سالها بازی های زیادی رو عرضه کره که بسیاری از آنها به موفقیت های زیادی رسیده اند و البته بعضی از آنها هم با ضعف های عمده خود موفقیت خاصی كسب نكرده اند. امروز میخواهم به نقد و بررسی یكی از اینها بپردازم!

(2008) Spider-Man: Web of Shadows
كنسول ها: PC، PS3، PS2، PSP، Xbox 360، Wii، Nintendo DS

سازنده: Shaba Games و Treyarch

ناشر:Activision

سبك بازي: اكشن - ماجراجويي، بزن بزن، پلاتفورمر

Action-adventure, Beat em up, Platformer

داستان: داستان بازی خیلی ساده و ناچیز نوشته شده است به طرزی که شما بعد از ده دقیقه اول بازی کامل به داستان بازی پی میبرید و آخر آن را حدس میزنید (البته این موضوع برای بیشتر بازی های اسپایدرمن صدق میکند) داستان از آنجایی شروع میشود که سیمبیوت های فضایی به نیویورک حمله کرده و به رهبری «ونوم» (یکی از دشمنان مشهور و محبوب اسپایدرمن) قصد دارند که تمامی مردم را تبدیل به سیمبیوت های فضایی کنند. گروه «شیلد» و دیگر سازمان ها دورتا دور شهر را حفاظ های مخصوص میزنند تا سیمبیوت ها نتوانند از شهر خارج شوند و به جاهای دیگر نفوظ کنند. در این بین اسپایدرمن هم که درحال جنگ با ونوم است به این سیمبیوت انگل مانند فضایی دچار میشود (همانطور که میدانید این سیمبیوت باعث قوی تر شدن و پرخاشگری اسپایدرمن میشود) داستان از اینجا شروع میشود و اسپایدرمن را به چالش زیادی میکشد.

web-of-shadows لباس سياه مرد عنكبوتي

گرافیک و كاراكتر دیزاین: گرافیک بازی بنظر من خوب و دلنشین است. شهر نیویورک هم کم پیش خوب طراحی شده و از عناوین قبلی ("اسپایدرمن 3" و "اسپایدرمن 2")بهتر و گرافیکی تر طراحی شده. اما طراحی و دیزاین خود شخصیت ها به خصوص «مری جین» و «فلیشیا هاردی» (گربه سیاه) خیلی بد است و شباهت زیادی به هم دارند. دشمنان بازی هم از جمله «کرکس» و «راینو» از طراحی و گرافیک پایینی رنج میبرند. لباس خود اسپایدرمن هم خیلی جالب و زیبا است اما گرافیک روشن و تندی دارد و همین موضوع در لباس سیاه اسپایدرمن هم به چشم میخورد.

web-of-shadows سيمبيوت فضايي

شخصیت ها: شخصیت های بازی تغییرات زیادی کرده اند. پیتر پارکر/مردعنکبوتی دیگر فاقد آن شوخ طبعی همیشگی اش است و یک شخصیت عصبانی را تحویل ما میدهد که اصلا قابل درک نیست. مری جین هم بطور کامل عوض شده و با مری جینی که همیشه باعث دلگرمی پیتر میشد فرق دارد و تبدیل به یک شخصیت جنگجو و اعصاب خرد كن شده است. شخصیت های دیگر بازی نظیر «ولورین»، «بیوه سیاه» (Black Widow)، «شوالیه ماه» (Moon Knight) و همینطور غول های بازی تغییر خاصی نکرده اند. چیز عجیب و شاید احمقانه ای که در بازی وجود دارد این است که تمام دشمنان اول بعنوان دشمن ظاهر میشوند و بعد از شکست دادن آنها به اسپایدرمن میپیوندند! آخه چطور میشه یه نفر که قصد کشتت رو داره با چند کلمه متحول میشه؟! البته درطول بازی از دیگر هیرو های مارول هم کمک گرفته میشود مانند ولورین(او هم در طول بازی با یک سیمبیوت ترکیب شده و به طور مسخره ای دشمن اسپایدرمن میشود) بیوه سیاه،شوالیه ماه و «لوك كیج» (که در این بازی از نظر ظاهری تغییراتی کرده و هم دوست اسپایدرمن است و هم دوست مری جین و در به آنها کمک میکند).

wolverine-spiderman وولورين - مردان ايكس - مرد عنكبوتي
گیم پلی: در بیست دقیقه اول بازی گیم پلی واقعا جذاب و پرچالش است اما بعد از سی دقیقه بازی کردن فنون و حرکات کاملا تکراری میشود و آدم از ادامه دادن بازی صرف نظر میکند. مرحله ها خیلی تکراری و یک نواخت است و همهگی در خیابان های شهر اتفاق می افتد (البته چند استثنا وجود دارد) بازی را نمی توان به یک شکل تمام کرد چون شما در چند جای بازی میتوانید انتخاب کنید که عمل خوب را انجام دهید یا بد که معمولا این بخش در مبارزه های اسپایدرمن با دشمنانش اتفاق می افتد. البته انصافاً مبارزات اسپایدرمن با غول ها بسیار نفس گیر است و حماسی است (به ویژه نبرد تماشایی با والچر و الكترو) هر چند كه بعد از فهمیدن نقطه ضعف هر غول میتوان به راحتی آن را شکست داد. در این بازی اصلا حتی یک مرحله حساس و نفسگیر وجود ندارد به غیر از چند مرحله انگشت شمار(که واقعا میتوانند حرص آدم را دربیارند) مسخره ترین قسمت بازی از نظر من تار زدن اسپایدرمن به هواست...در حالی که اصلا دور و بر شما هیچ مکانی برای تار زدن نیست نباید نگران باشید چون این اسپایدرمن قابلیت تار زدن به ابر ها را دارد (البته من فقط اینو برای خنده گفتم).

web-of-shadows اسپايدرمن ونوم

سیستم مبارزه هم به نظرم ارتقا یافته و هیجان انگیز شده است به خصوص انكان مبارزه روی دیوار ساختمان ها كه نوآوری جالبی است و یا امكان مبارزات هوایی كه خیلی كیف دارد (البته گاهی گیج کننده میشود) از spider semnse مرد عنكبوتی هم به خوبی بهره گرفته میشود ولی نحوه ارتقای فنون خیلی جالب نیست. از طرفی، با وجود آنكه از همان آغاز بازی میتوان بین لباس كلاسیك و لباس سیاه اسپایدرمن switch کرد و یكی را به دلخواه برگزید، اما انصافا تفاوت خاصی میان این دو لباس از نظر قابلیت های مبارزه وجود ندارد! تاب خوردن یا web swinging در سطح شهر هم كه طبق معمول بسیار fun و مفرح است (البته اگر این دوربین گیج كننده بازی بگذارد!)

web-of-shadows

صداپیشگی و موسیقی: کسانی که صداپیشگی این عنوان را داشته اند در مجموع عملكرد بسیار افتضاحی داشته اند. به خصوص صداپیشه گان گمنام پیتر پاركر/اسپایدرمن و مری جین كه اصلا معلوم نیست برای چه برای این نقش ها انتخاب شده اند زیرا نه صدای مناسبی دارند و نه تجربه كافی. در این میان صدای اسپایدرمن واقعاً اعصاب خرد كن است و از لحظه اول تا آخر روی اعصاب هواداران رژه میرود! (البته صدای برخی از كاراكترهای فرعی مثل «ولورین» و «لوك كیج» خوب كار شده ) دیالوگ ها هم اصلا خوب نیست و انگار نویسنده میخواسته به جای پررنگ كردن شخصیت ها و بخش های داستانی، به طوری كاملاً كلیشه ای هیجان مصنوعی و كاذب درست كند. البته موسیقی را میتوان نقطه قوت این بازی دانست زیرا هماهنگی خوبی را با مراحل دارد.

نتیجه گیری: Web of Shadows میتوانست بازی خوب و بزرگی باشد و پتانسیل این را هم داشت. Activision سعی كرده با ایجاد تغییرات عمده در سیستم مبارزه نظر بازیبازان را جلب كند ولی ظاهراً یادش رفته كه یك نویسنده خوب و صداپیشه گان مناسب هم استخدام كند! نتیجه هم باین شده كه بازی در برخی نقاط فنی خوش بدرخشد ولی نتواند نظر هواداران كمیك را جلب كند. .اما به هرحال اگر طرفدار دو آتیشه «ونوم» یا سیمبیوت های فضایی یا از بازیهایی كه محیط باز (free roaming) هستند، خوشتان می آید، بد نیست که حداقل یکبار آن را امتحان کنید

امتیازات:

داستان(5/10) گرافیک و كاراكتر ديزاين (10/.6.5) شخصیت ها (3/10) گیم پلی (7/10) صداپیشگی و موسیقی(4/10)
نتیجه کل:(5/10)

نویسنده: حجت مزارعی (hhh)