"اولین های مرد عنكبوتی" (Spider-man's Firsts) حالتی تاریخچه ای دارند و به ما نشان میدهند برخی از مهم ترین یا متداول ترین رخدادها یا مشخصه های مرد عنكبوتی اولین بار در كجا اتفاق افتادند.

بعد از مدتها یا بهتره بگیم بعد از تقریبا 3 سال بازگشته ام با قسمت جدید سلسله مقالات " اولین های مرد عنكبوتی"!

(برای خواندن قسمت های قبلی لطفا اینجا را کلیک کنید). 

- اولین بار مرد عنكبوتی در كدام كمیك به فضا رفت؟

اگه یادتون باشه در اولین شماره از کمیک "مرد عنکبوتی شگفت انگیز" که در ماه مارس سال 1963 منتشر شد شاهد بودیم که جان جیمسون (پسرِ فضانورد آقای جی جونا جیمسون که در این مقاله معرفی شد) دچار سانحه شد و کپسول فضایی او کمی پس از پرتاب در مسیر اشتباهی قرار گرفت و داشت به سطح زمین سقوط میکرد ولی اسپایدرمن به کمکش رفت و نجاتش داد:

ولی این سفر به فضا حساب نمیشه چون همه چیز در نزدیکی سطح کره زمین اتفاق افتاد (اسپایدرمن سوار یک هواپیما شد و از رویش پرید روی اون کپسول و پسر جیمسون رو نجات داد)!

در شماره 2 از کمیک Amazing Spider-Man Annual که سال 1965 منتشر شد، اسپایدرمن به بُعدی دیگری میره و با دکتر استرنج تیم آپ میکنه:

ولی خب اینم که سفر به فضا حساب نمیشه، درسته؟!

بعد رسیدیم به شماره 7 از کمیک Marvel Team-Up که سال 1973 منتشر شد. توجه داشته باشید این کمیک 100 شماره پس از انتشار اولین کمیک مرد عنکبوتی شگفت انگیز منتشر شد و نشون میده که خالقین اسپایدرمن 100 شماره او را در کره زمین نگه داشتند و همین ثابت میکنه اونا سعی داشتند از اسپایدرمن یک شخصیت زمینی و خاکی بسازند! در هر حال در این کمیک یک خبیث آزگاردی را شاهد هستیم که کل دنیا را به نسخه ای منفی (سیاه) از خودش تبدیل کرده است! او این کار رو با آزگارد هم کرده. آن موقع ثور از آزگارد تبعید شده بود بنابراین خودش نمیتونست بره اونجا تا به مساله رسیدگی کنه و اسپایدرمن را جای خودش فرستاد!

در نهایت اسپایدرمن و ثور بر این خبیث پیروز میشوند.

اگر از نظر شما آزگارد، فضا به حساب میاد پس میشه این کمیک رو اولین سفر فضایی اسپایدرمن به فضا دونست. ولی اگه منظورتون "سفر فضایی در یک سفینه یا موشک" است پس باید بگم که این اتفاق در شماره 54 از کمیک Marvel Team-Up که سال 1977 منتشر شد، رخ داد و دیدیم که یک سری آدم بد میخوان هالک رو بفرستن به فضا:

ولی اسپایدرمن ( به همراه یک شخصیت گمنام مارول به نام Woodgood ) سعی میکنه جلوشون رو بگیره منتهی این وسط موشک پرتاب میشه و اسپایدرمن هم توش گیر میکنه و میره فضا!

خوشبختانه اسپایدرمن در شماره بعدی با «آدام وارلاک» ملاقات میکنه که او را میبره به محل اقامت «واچر» (Watcher) که اکسیژن در آن یافت میشه و ...

- اولین بار کی یک زن کمیک های اسپایدرمن را طراحی کرد؟

نکته عجیبی که درباره دی سی وجود داره اینه که تقریبا 40، 50 سال طول کشید تا یک طراح خانم روی کمیک های بتمن، سوپرمن یا واندرومن کار کنه. ولی مرد عنکبوتی قضیه اش فرق میکنه. چون دیری نگذشت که یک طراح خانم به نام «ماری سِورین» (Marie Severin) به تیم طراحان اسپایدرمن پیوست. ایشون اولش در سال 1970 و در شماره 82 از کمیک مرد عنکبوتی شگفت انگیزی به کار گرفته شد (البته طراح اصلی این کمیک استاد «جان رومیتا» هستند ولی خانم سورین هم یک سری تغییرات در آن به وجود آورد).

10 سال بعد و از شماره 45 سری Spectacular Spider-Man ایشون به جمع طراحان اصلی این کمیک پیوست:

- اولین بار کی زبان ونوم دراز شد؟!

یکی از مشخصه های بصری اصلی ونوم در دنیای کمیک آن زبان درازش است که از دهنش بیرون آمده! بعضی وقتها طراحان خیلی هم تو این مساله غلو میکنند. مثلا:

ولی براتون باید جالب باشه که بدونید که اولش سیمبیوت ونوم اینجوری نبود. یعنی وقتی سیمبیوت به پیتر پارکر چسبید مثل یک لباس سیاه اسپایدرمنی بود. دندان تیز یا زبان دراز نداشت!

تا اینکه سیمبیوت به «ادی براک» پیوند خورد و ونوم به وجود آمد. «تاد مک فارلین» طراح بزرگ دنیای کمیک که آن موقع طراح کمیک های مرد عنکبوتی شگفت انگیز بود این جور ونوم را طراحی کرد:

همانطور که میبینید مک فارلین که استاد طراحی های هیولایی و عجیب و غریبه، ظاهر سیمبیوت رو دگرگون کرد. ولی هنوزم خبری از اون زبان دراز نبود!

در شماره 300 مرد عنکبوتی شگفت انگیز که سال 1988 منتشر شد و به نوعی اولین حضور تمام عیار ونوم در دنیای کمیک به شمار میاد، دهان ونوم را دیدیم ولی زبانش خیلی عادی بود!

تا اینکه طراح بزرگ دیگری به نام «اریک لارسِن» جانشین مک فارلین شد . در شماره 332 مرد عنکبوتی شگفت انگیز (که سال 1990 منتشر شد) بالاخره آن زبان دراز ونوم را برایش طراحی کرد:

و کمی بعد ظاهر ونوم روی کاور شماره 347 مرد عنکبوتی شگفت انگیز کاملا این موضوع رو تثبیت کرد:

- اولین بار کی تارهای مرد عنکبوتی در وسط هوا تمام شد؟!

همانطور که استاد ترابی قبلا در این مقاله گفته بودند، قبل از اینکه پیتر پارکر توسط اون عنکبوت رادیو اکتیو گزیده بشه پسری خجالتی و درس خوان بود که هوش بالایی داشت. این هوش بالای او را میتوان را در این حقیقت که دستگاه های تار انداز (web-shooters) رو خودش درست کرد، دید. اولش اونا رو ساخت تا در مسابقه کشتی کج که به خاطر پول در آن شرکت کرد موفق بشه. بعدشم که اون قضیه سارقی که اجازه داد فرار کنه پیش اومد و بعدشم مرگ عمو بن و ... در نهایت هم اسپایدرمن شد. تار انداز کلاسیک مرد عنکبوتی جوری بود که به مچ دستانش میچسبید و زیر آستین لباسش قرار میگرفت و نوعی دکمه یا ماشه در کف دستانش بود که وقتی فشارشون میداد تار شلیک میشد.

 همواره در کمیک های مرد عنکبوتی او دارای تاراندازهای مکانیکی بوده و تارهایش را خودش درست کرده اما در سه گانه "مرد عنکبوتی" ساخته استاد «سم ریمی» شاهد بودیم که تارانداز نداره و بدن پیتر پارکر به طور طبیعی پس از گزیده شدن توسط اون عنکبوت ، میتونه تار درست کنه! بنابراین تار خودش از مچ دست او بیرون می آمد. «استن لی» به عنوان یکی از دو خالق مرد عنکبوتی در مصاحبه های خودش گفته که دلیل اینکه اسپایدرمن بدنش تار تولید نمیکنه اینه که او نمیخواست خواننده ها فکر کنند یک موجود عجیب الخلقه یا freak است . یعنی در دهه 60 میلادی همچین ایده ای چندان برای خوانندگان جالب نبود و پیتر را از ریشه های انسانی خودش دور میکرد. اما سم ریمی اعتقاد داشت در قرن بیست و یکم که فیلم اسپایدرمن ساخته شد مردم دیگر به این جور چیزا عادت کرده اند و طبیعی تره که بدن پیتر خودش تار درست کنه. او همچنین اعتقاد داشت که زیاد با عقل جور درنمیاد نوجوانی مثل پیتر اونقدر باهوش باشه که خودش به تنهایی بتونه تارانداز و محلول تار عنکبوتی درست کنه. البته این رو هم از یاد نبریم که قضیه تارانداز و کارتریج های اسپایدرمن یک مزیت جالب دارند و اونم اینه که باعث دراماتیک تر داستان های او میشوند. یعنی مثلا بارها شده که وسط مبارزه کارتریج های او تمام شده اند یا تاراندازش را همراه خودش نداشته یا تاراندازش خراب شده و ... اینجوری بار دراماتیک داستان زیاد میشه و خواننده از خودش میپرسه که حالا اسپایدرمن چطور میخواد از این وضعیت جون سالم به در ببره؟ 

حالا ممکنه این سئوال براتون پیش بیاد که اولین بار کی اسپایدرمن تارهایش وسط مبارزه تموم شد؟ باید بگم در همون شماره نخست از مرد عنکبوتی شگفت انگیز که میخواست «آفتاب پرست» رو بگیره. یا مثلا در شماره 23 که داشت با گرین گابلین میجنگید:

این اتفاق بارها و بارها تکرار شد ولی هیچ وقت نشد که ببینیم تو آسمون یا تو هوا تارهایش تمام شده! البته یه بار یه جورایی بهش اشاره شد: در شماره 127 مرد عنکبوتی شگفت انگیز (1973)  دیدیم که والچر اسپایدرمن را در هوا رها میکنه (در حالی که ساختمانی نیست که بهش تار بزنه) و داستان تموم میشه:

در شماره بعد بالافاصله ادامه داستان رو دیدیم که اسپایدرمن موفق میشه تار بزنه و خودش رو نجات بده:

ولی وقتی پایش به زمین میرسه میفهمه که چیزی نمونده بود که تارهایش تموم بشه!

پس نویسنده داشت کم کم ما رو با این خطر آشنا میکرد. تا اینکه 6 شماره بعد یعنی در شماره 134 مرد عنکبوتی شگفت انگیز (که سال 1974 منتشر شد) این اتفاق افتاد (در حالی که اسپایدرمن در تعقیب افراد «رتیل» بود):

  سونیا ساداتی فر

All rights reserved © Spidey.ir 2019

     (هرگونه كپی‌برداری و نقل قول از اخبار و مقالات این سایت تنها با ذكر منبع و نام نویسنده مجاز می‌باشد)

مطالب مرتبط:

اولین های مرد عنكبوتی

چیزهای جالبی که درباره مرد عنکبوتی نمیدانستید! 

معرفی تمام سیمبیوت (SYMBIOTE)ها در کمیک های مارول

معرفی شخصیت های مكمل (SUPPORTING CHARACTERS) كمیك های مرد عنكبوتی – قسمت سوم

10 حقیقتی که باید درباره وب شوتر (WEB SHOOTERS) و تارهای مرد عنکبوتی بدانید

این مطلب را به اشتراک بگذارید :